Miejsce wyboru i data przejęcia urzędu z pewnością zapiszą się w pamięci nowego sekretarza generalnego, gdyż ściśle się ze sobą łączą. – Tak się składa, że mój wybór dokonał się w Kamieniu Śląskim, w miejscu urodzenia św. Jacka, w 750-rocznicę jego śmierci. Dzisiaj z kolei w liturgii wspominamy św. Dominika, założyciela zakonu, który miał ze św. Jackiem bezpośredni kontakt – zauważa bp Budzik. Właśnie te obie postaci w sposób szczególny wyznaczają drogę nowej posługi biskupa, pracy dla dobra Kościoła, wypływającej z miłości Boga, i drugiego człowieka. – Obie te postacie żyły w czasach dla Kościoła bardzo trudnych, ale właśnie na te trudne czasy Bóg dał Kościołowi ludzi świętych. Mówi się, że wiek XII to wiek ludzi świętych. Przypomina się tutaj apel Sługi Bożego Jana Pawła II, wygłoszony w Starym Sączu, przy okazji kanonizacji św. Kingi: „Nie lękajcie się być świętymi! Uczyńcie kończący się wiek i nowe tysiąclecie erą ludzi świętych!” W tym roku hasłem duszpasterskim Kościoła w Polsce jest zawołanie „Przypatrzmy się powołaniu naszemu”. Myślę, że my tutaj, w Sekretariacie, musimy przypatrzeć się naszemu powołaniu do świętości.
Jak sam przyznaje, posługa sekretarza generalnego Episkopatu to zadanie bardzo poważne. Jednak dotychczasowe zadania, które przekazywali mu przełożeni także były bardzo odpowiedzialne. Te doświadczenia z pewnością okażą się przydatne. – Sekretariat Konferencji Episkopatu Polski to kolejne miejsce mojej pracy. Przedtem były inne – Caritas Diecezji Tarnowskiej, Biblos, Wyższe Seminarium Duchowne w Tarnowie, posługa biskupa pomocniczego. Teraz to nowe wyzwanie, myślę, że najważniejsze i najpoważniejsze z dotychczasowych. Jakoś te doświadczenia, jakie zbierałem na drodze mojego życia, na pewno okażą się pomocne w pełnieniu tych nowych obowiązków.
Podczas Eucharystii w kaplicy gmachu Sekretariatu Konferencji Episkopatu Polski, która w południe rozpoczęła uroczystość przejęcia urzędu sekretarza generalnego KEP, bp Piotr Libera wskazał, że „oddaje do dyspozycji” swojego następcy dobrze zgrany zespół ludzi. Bp Budzik zaznaczył, że kontakt z pracownikami będzie jednym z priorytetów jego nowej posługi. Ale od podwładnych będzie też wiele wymagał. – Chciałbym, aby ta praca, która się dzieje tutaj w Warszawie, w sercu Kościoła, była dobrze zorganizowana. Powołaniem każdego chrześcijanina, a zwłaszcza pracowników Sekretariatu jest oddana służba Kościołowi, a przez to Bogu i służba człowiekowi – mówi.
Podczas liturgii bp Budzik wielokrotnie zwracał się do swojego poprzednika, dziękując mu za owoce jego pracy. Prosił też, by bp Libera wsparł go swoim doświadczeniem, gdy zajdzie taka potrzeba. Szczególne słowa podziękowania nowy sekretarz generalny skierował do nuncjusza apostolskiego abp Józefa Kowalczyka, który przekazał mu decyzje Ojca Świętego o zwolnieniu go z obowiązków biskupa pomocniczego diecezji tarnowskiej. – Jan Paweł II, powierzając mi 3 lata temu obowiązki sufragana tarnowskiego, zlecił mi obowiązek rezydencji i pomocy ordynariuszowi. Przyjmując stanowisko sekretarza generalnego, musiałem uzyskać zgodę Benedykta XVI na zwolnienie z tych obowiązków. Jestem wdzięczny Księdzu Nuncjuszowi, że udało się tak szybko uzyskać odpowiedź na moje pismo. Na czas sprawowania urzędu (durante munere) sekretarza generalnego Konferencji Episkopatu Polski biskup Stanisław nie ma już obowiązku rezydowania na terenie diecezji tarnowskiej, której jest sufraganem, oraz wspomagania biskupa ordynariusza.
Bp Budzik podkreślił, że zależy mu na bardzo dobrej współpracy z przewodniczącym Episkopatu abp. Józefem Michalikiem, który od tej pory będzie jego przełożonym. – Dziękuję mu, że w tych spotkaniach, które przeprowadziliśmy, nakreślił piękną wizję współpracy. Wszystkie sprawy dotyczące Kościoła w Polsce będziemy się starali rozwiązywać w duchu wiary i Ewangelii. Po II wojnie światowej funkcje sekretarzy generalnych Episkopatu sprawowali kolejno: bp Zygmunt Choromański (1946-1968), abp Bronisław Dąbrowski (1969-1993), bp Tadeusz Pieronek (1993-1998) oraz bp Piotr Libera (1998-2007).
Biskup Stanisław BUDZIK - biskup pomocniczy diecezji tarnowskiej, doktor habilitowany teologii i profesor nadzwyczajny Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, ur. 25 kwietnia 1952 r. w Łękawicy k. Tarnowa. Wyświęcony na kapłana 29 maja 1977 r. przez bp. Jerzego Ablewicza,
Jan Paweł II mianował go 24 lutego 2004 r. biskupem pomocniczym diecezji tarnowskiej i biskupem tytularnym Hólar (Islandia).
Kolejni ordynariusze tarnowscy powierzali mu odpowiedzialne funkcje w diecezji: dyrektora odradzającego się Caritas w latach 1989-1990 (abp Jerzy Ablewicz), dyrektora nowo założonego wydawnictwa diecezjalnego „Biblos” i rzecznika prasowego (bp Józef Życiński), a od 1998 r. – rektora Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie (bp Wiktor Skworc). Od 3 lat jest biskupem pomocniczym diecezji tarnowskiej. Jako dewizę biskupią obrał wezwanie „In virtute crucis” – „W mocy krzyża”. Jest delegatem Konferencji Episkopatu Polski ds. Ruchu Światło-Życie. Włada językiem niemieckim i włoskim, posługuje się także angielskim, hiszpańskim, rosyjskim, doskonale zna łacinę.
Napisz komentarz
Komentarze