W czerwcu 1945 roku oba zakłady zostały przekazane Polsce. Powstały ma ich terenach Stoczni nr 1 i Stocznia nr 2. Stocznia nr 1 prowadziła remonty statków i budowała małe kutry, a Stocznia nr 2 była w zasadzie dużym zakładem mechanicznym. W związku z planami rozpoczęcia budowy w Polsce statków pełnomorskich dyrekcja tzw. Zjednoczenia Stoczni Polskich, instytucji tworzącej i nadzorującej polski przemysł okrętowy, podjęła decyzję o połączeniu dwóch największych w tym czasie stoczni w jedną, co miało przyczynić się do zwiększenia potencjału wytwórczego. W ten sposób 19 października 1947 roku powstało zjednoczone przedsiębiorstwo państwowe pod nazwą Stocznia Gdańska.
– Ta data jest w historii stoczni znacząca, bo w pewnym sensie wówczas zaczęła się również Solidarność – mówi Andrzej Trzeciak, kustosz ds. dziedzictwa kulturowego w ECS – choć w Gdańsku historycy przemysłu bardziej celebrują datę budowy pierwszego statku, Sołdka (listopad 1948).
20 lat później, w 1967 roku, jeden z jej dyrektorów postanowił nadać zakładowi imię Lenina, organizatora i przywódcy rewolucji październikowej, a następnie pierwszego przywódcy Rosji radzieckiej.
Warto wspomnieć, że od marcu 2015 roku w ECS odbywają się cykliczne spotkania pracowników Stoczni Gdańskiej. Z reguły udział w nich biorą seniorzy, pracownicy stoczni z lat 1950–1996. Celem spotkań jest budowanie przestrzeni kontaktu środowiskowego, poszerzanie wiedzy na temat historii i dziedzictwa Stoczni Gdańskiej oraz Solidarności, pozyskiwanie zbiorów oraz konsultacje merytoryczne. Od 2016 roku podczas spotkań prezentowane są referaty tematyczne przygotowywane przez uczestników, w tym pracowników ECS.
Napisz komentarz
Komentarze