Mateusz Morawiecki wspólnie z Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Elżbietą Rafalską ogłosił powstanie nowego dokumentu: „Polityka społeczna wobec osób starszych 2030”. Przykładem wielu nowoczesnych państw, Polska przygotowała kompleksowy dokument, określający strategię państwa wobec grupy społecznej, która jak wskazują zgodnie badania, będzie odgrywać coraz większą rolę w dziejach współczesnej Europy. Jeśli trendy demograficzne się nie zmienią, to do 2050 r. ponad 40 % Polaków (17,7 mln) będzie miało powyżej 60 lat. Dlatego potrzebna jest kompleksowa polityka państwa, skierowana na seniorów. Potwierdzam ocenę premiera, że miarą człowieczeństwa i jakości państwa jest to, w jaki sposób wspieramy starszych ludzi.
Według omawianego dokumentu, polska polityka senioralna opierać się będzie na trzech filarach. Pierwszy z nich to integralnie rozumiane bezpieczeństwo. Chodzi o bezpieczeństwo fizyczne, obejmujące ochronę przed przemocą i przestępczością, na którą narażone są szczególnie osoby starsze, a także troskę o sprzyjającą infrastrukturę. Jak powiedział w cytowanym expose premier Morawiecki chciałbym żeby wyjście do sklepu starszej osoby nie było wyprawą czy biegiem na 3000 metrów z przeszkodami. Równie istotne jest bezpieczeństwo zdrowotne, wyrażające się w zapewnieniu kompleksowej i efektywnej opieki medycznej, programów profilaktyki chorób, dostępu do diagnostyki, leczenia i rehabilitacji, teleopieki i telepomocy. Niezbędne jest to w sposób szczególny najstarszym i najbardziej potrzebującym seniorom, którzy nie mogą już funkcjonować samodzielnie. Do tego dochodzi bezpieczeństwo socjalne, którego wyrazem będzie polityka emerytalna oraz mieszkaniowe (zapewnienie seniorom godnych warunków przeżywania własnej starości).
Drugą fundamentalną wartością, na której zasadza się omawiana strategia, jest uczestnictwo. Ta wartość jest mi szczególnie bliska. Chodzi o to, by aktywni społecznie seniorzy pozostali takimi nadal oraz posiadali odpowiednie warunki rozwoju swojego wielorakiego zaangażowania. Kluczowe będzie takie przekształcenie rynku pracy, by nie dyskryminował osób po ukończeniu 60-go roku życia. Istotne jest również wspieranie aktywności obywatelskiej seniorów, wyrażającej się w zaangażowaniu w wolontariacie i działalności 3-go sektora. Niebagatelną rolę odgrywa uczestnictwo w kulturze, do którego osoby starsze mają prawo nie mniejsze niż pozostałe grupy społeczne.
Trzecim filarem programu ma być solidarność. Całe społeczeństwo powinno być solidarne z seniorami. Oznacza to nastawienie na budowanie warunków sprzyjających integracji międzypokoleniowej. Seniorzy nie powinni być postrzegani jako grupa odosobniona, która stanowi swego rodzaju enklawę. Pożądane jest moim zdaniem przełamanie stereotypu izolowania osób dojrzałych i dezawuowania ich potencjału. Potrzebny jest pozytywny wizerunek seniora w mediach i społeczności lokalnej a także szeroko zakrojona edukacja na temat starości i starzenia się.
Szef rządu powiedział: Niektórzy twardogłowi ekonomiści, liberałowie, mogą trochę złapać się za głowę i być przerażeni; ale ja się bardzo cieszę, jestem szczęśliwy, że w ten sposób tworzymy de facto państwo opiekuńcze, państwo, które wdraża zasady społecznej gospodarki rynkowej. Ja również cieszę się nadzieją na to, że zbudowana zostanie w Polsce kompleksowa strategia dla osób dojrzałych. Jako członek Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej Senatu Rzeczpospolitej Polskiej wielokrotnie na różnych polach staram się nagłaśniać problemy osób starszych. Sporo się w tej tematyce ostatnio dzieje ale nadal daleko nam do ideału.
Wyrażam nadzieję, że ogłoszony dokument, który przejdzie wkrótce konsultacje wewnątrz i międzyresortowe, zyska formę odpowiadającą na społeczne oczekiwania. Liczę na szeroką publiczną debatę (również w Internecie) na temat polityki wobec osób starszych bo jest to rozmowa o przyszłości każdego z nas.
