Katarakta powstaje na skutek zmętnienia soczewki, co objawia się pogorszeniem ostrości i jakości widzenia, dyskomfortem patrzenia w jasne światło oraz po zmroku, plamkami czy zmazaniami obrazu w polu widzenia, zaburzeniami w ocenie odległości, zezem lub oczopląsem.
Przyczyny
Zaćma najczęściej związana jest z wiekiem pacjenta. Zapadają na nią głównie kobiety, które ukończyły 60 lat. Wówczas mówi się o zaćmie nabytej – starczej. Zaćma może jednak występować też w innej postaci u osób młodych a także dzieci. Zaćma wrodzona jest chorobą, która początek rozwoju ma już w okresie płodowym. Najczęściej powstaje na skutek dziedziczenia. Może być też chorobą współistniejącą, na przykład przy zespole Downa. Może być też skutkiem zażywania przez matkę w czasie ciąży różnego rodzaju leków czy jej chorowanie na cukrzycę i różyczkę. Różne schorzenia gałki ocznej dziecka (na przykład małoocze, brak tęczówki, odwarstwienie siatkówki, zapalenia błony naczyniowej i inne) mogą być początkiem zaćmy wrodzonej.
Leczenie zaćmy
Jedynym skutecznym sposobem całkowitego wyleczenia zaćmy jest poddanie się operacji i jej usunięcie oraz wszczepienie nowej soczewki. Najczęściej wykonywanym rodzajem zabiegu leczenia zaćmy jest fakoemulsyfikacja, podczas której usuwa się zmętniałą soczewkę za pomocą ultradźwięków. Na miejsce jej miejsce wszczepia się sztuczną soczewkę. Zabieg ten przeprowadzany jest przeważnie w znieczuleniu miejscowym i trwa od kilkunastu do kilkudziesięciu minut.
W przypadku dzieci można zastosować też laserowe usunięcie zaćmy oraz wszczepienie soczewki wewnątrzgałkowej. Jest on jednak nieodpowieni dla najmłodszych dzieci, ponieważ naraża je na wiele powikłań. Zobacz, jak wygląda u dzieci leczenie zaćmy: https://www.kardiotel.pl/artykuly/52-okulistyka-operacje/91-leczenie-zacmy.