Żuławski Fest oraz film Opętanie

DKF Marcello
Sopot,
ul. Boh. Monte Cassino 55/57.

DKF Marcello, we współpracy z Krytyką Polityczną, zaprasza na ŻUŁAWSKI FEST - przegląd filmów Andrzeja Żuławskiego, najbardziej kontrowersyjnego polskiego reżysera.



Andrzej Żuławski (ur. 1940) - sylwetka reżysera



Powszechnie uważany za jednego z najbardziej kontrowersyjnych polskich reżyserów i wybitną postać współczesnego kina. Dorobek artystyczny Żuławskiego obejmuje w sumie 12 filmów fabularnych, z czego znakomitą część krytycy uznali za genialne. Ukończył reżyserię na paryskim IDHEC-u, w Warszawie studiował filozofię. Był asystentem Andrzeja Wajdy. Debiutował wizjonerską i szokującą "Trzecią częścią nocy" (1971) zwracając na siebie uwagę gwałtownym w swej estetyce obrazem okupacji. Równie ekspresyjne, wzbudzające wiele kontrowersji były jego kolejne filmy. Po nakręceniu zatrzymanego przez cenzurę obrazu "Diabeł" (1972) wyjechał do Francji i od tego czasu związał swoje losy z kinematografią zachodnią. Międzynarodową sławę zyskał dzięki oryginalnym i pełnym ekspresji filmom wywołującym w widzach skrajne emocje. Szokujące "Opętanie" (1981), "Kobieta publiczna" (1984) oraz "Moje noce są piękniejsze od waszych dni" (1989) to dzieła ukazujące skomplikowane międzyludzkie relacje i krańcowe stany psychiczne. Źródeł podejmowanej przez reżysera tematyki można szukać w udzielonym niedawno wywiadzie-rzece, w którym przyznał, że tortury, jakich doznaje, są główną siłą sprawczą jego filmów. Żuławski powszechnie jest znany z charakterystycznego, kontrowersyjnego stylu opartego na niemal histerycznej grze aktorów, w swych filmach wykorzystuje rozmaite środki artystycznego wyrazu, łamie normy i konwencje.



W listopadzie 2008, podczas Festiwalu "Plus Camerimage" w Łodzi, Andrzej Żuławski odbierze "Nagrodę za Całokształt Twórczości dla Reżysera ze Szczególną Wrażliwością Wizualną".



Esej Piotra Kletowskiego: Najważniejsze to kochać - kino Andrzeja Żuławskiego

Esej Piotra Mareckiego: Era Żuławskiego



Opis na podstawie:

Barbara Kosecka, Hasło: Żuławski Andrzej [w:] Słownik filmu, Rafał Syska (red.), Kraków 2005.

Serwisy: www.stopklatka.pl, www.8ff.eranowehoryzonty.pl



Po projekcji nagrodzonego m.in. w Cannes filmu "Opętanie" odbędzie się spotkanie z reżyserem.


Opętanie + spotkanie z reżyserem!



reż. Andrzej Żuławski - RFN, Francja, 1981, 127'

Scenariusz: Frederic Tuten, Andrzej Żuławski

Wykonawcy: Isabelle Adjani (Anna/Helen), Sam Neill (Mark)

Zdjęcia: Bruno Nuytten

Montaż: Marie-Sophie Dubus

Muzyka: Andrzej Korzyński



Fantazmatyczna metamorfoza genialnego filmowca-mistyka,

przywracającego sens słowu "kino"

Max Tessier, La Revue du Cinema



Realizując "Opętanie" Andrzej Żuławski dołączył do grona najbardziej kontrowersyjnych twórców kina. Seksualno-fantastyczny thriller rozgrywa się w podzielonym murem Berlinie. Dwa światy. Dwoje ludzi. Kobieta i mężczyzna. On (Sam Neill) jest agentem służb specjalnych, wykonujących "brudne" zadania dla zachodnich mocarstw. Ona (Isabelle Adjani) jest nauczycielką w szkole baletowej. Kobieta zdradza męża z "tym trzecim", którym jest monstrum z innego wymiaru - penisopodobny potwór przetrzymywany przez bohaterkę w opuszczonej kawalerce, karmiony mięsem zabijanych przez kobietę mężczyzn. Czy mamy do czynienia jedynie z projekcją szaleństwa cierpiącej na schizofrenię bohaterki? Czy może poruszamy się w świecie rodem z fantastyki naukowej? Mistrzostwo filmu Żuławskiego polega na pełnoprawnym współistnieniu obu interpretacji. Adjani odgrywa najczystszy obraz ludzkiego szaleństwa w całym kinie Żuławskiego, a może w całym kinie w ogóle. To histeria w stanie czystym. Szaleństwo jednostki, będące podstawowym tematem "Opętania", staje się dla Żuławskiego pryzmatem, przez który wyraźnie widać skrzywienie całego, represyjnego społeczeństwa.



Opis na podstawie: Piotr Kletowski, Najważniejsze to kochać – o filmowej twórczości Andrzeja Żuławskiego, Kwartalnik Filmowy 2004, nr 46.


Przez całą imprezę promowana będzie książka Piotra Mareckiego i Piotra Kletowskiego pt. "Żuławski. Przewodnik Krytyki Politycznej"



Żuławski. Przewodnik Krytyki Politycznej

Wywiad-rzeka o „kosmosie Żuławskiego” – rozmowa o uniwersum sztuki utkanym z setek przeczytanych książek, obejrzanych filmów i wysłuchanych oper, a także o traumatycznych doświadczeniach życiowych, które ukształtowały filmowy i pisarski warsztat artysty. Sam Peckinpah obok Fiodora Dostojewskiego, Sergiej Eisenstein obok Kena Russella, XIX-wieczna proza obok sztuki komiksu – to wszystko staje się inspiracją do stworzenia dzieła poruszającego najbardziej dotkliwe problemy – w sferze indywidualnej i społecznej.

Dramatyczne opowieści o filmie w czasach PRL-u. O dwukrotnym przymusie opuszczenia Polski i cenzurze projektów odważnych politycznie - nawiązującego do marca ‘68 Diabła oraz apokaliptycznego s-f Na srebrnym globie.

O kobietach… Małgorzacie Braunek, Romy Schneider, Isabelle Adjani, Valérie Kaprisky, Iwonie Petry, Sophie Marceau.

O pracy na planie z filmowcami z Polski, Francji i Ameryki - przewodnik po praktycznej stronie sztuki filmowej.