Matka nie odda swych dzieci – urzędnicy zamierzają odebrać kobiecie niepełnosprawnych bliźniaków

Przypomnijmy, w kwietniu tego roku, jeden z synów Bogumiły D., 28-letni Dariusz zniknął z domu, co spowodowało zakrojone na dużą skalę poszukiwania policyjne. Chłopak został znaleziony pod drzewem, trzy kilometry od swego domu. Skończyło się na przemarznięciu. Obaj bliźniacy – Arkadiusz i Dariusz są niepełnosprawni umysłowo. Wymagają przez to nieustannej opieki. Łatwo rozproszyć ich uwagę i bardzo często wychodzą z domu podążając za czymś, co ich zaintrygowało. Matka bliźniaków – pani Bogumiła D. – sama jest schorowana i nie zawsze może nadążyć za synami. Marzeniem, a zarazem tym, co wg matki powstrzymałoby synów przed opuszczaniem posesji, byłby nowy płot wokół posesji, a nawet zwykła siatka. Aktualne ogrodzenie wykonane jest ze spróchniałych desek i nie stanowi przeszkody dla ciekawych świata chłopców. (...)
Kobieta skarży się na bezduszną biurokrację i to, że trudno o jakąkolwiek pomoc ze strony urzędników. Arkadiusz jest już w domu, lecz wszystko wskazuje na to, że kolejna rozprawa wisi nad rodziną.

Kolejna rozprawa
Jak nas poinformowano, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Skórczu planuje wystąpić o zmianę opiekuna prawnego, gdyż jak uważają urzędnicy, pani Bogumiła D. nie jest w stanie zająć się synami. W rozmowie z nami, pani Gabriela Kozłowska, kierownik GOPS w Skórczu tłumaczyła: – Nowy płot i tak nic nie da, sama matka ma znaczny stopień niepełnosprawności. Chcemy coś zrobić, aby zapobiec tragedii. Najlepsza w tym wypadku byłaby zmiana opiekuna prawnego – dodaje.
– Po raz pierwszy matka nie wiedziała o wyjściu syna, policja sama dowiozła dziecko – mówi G. Kozłowska. – Potem okazało się, że znów wyszedł. Może iść do lasu, może się utopić i będzie tragedia. Można umieścić braci w domu pomocy, nie chcielibyśmy tego, lepiej jakby chłopcy zostali w swoim środowisku, ale jaką mamy gwarancję, że nic się im nie stanie. – Jeśli znalazłby się inny opiekun, bowiem oprócz bliźniaków, pani Bogumiła D. ma także dwójkę innych dzieci, możliwe, że dom pomocy społecznej, nie byłby już potrzebny. Kierownik GOPS poinformowała nas także, że wspomaga matkę chłopców finansowo w kwestii leków, lecz jak tłumaczy: „Nie wiemy, czy te leki są tym chłopcom podawane”. Pani Bogumiła na myśl odebrania jej ukochanych synów jest przerażona. - Dla mnie będzie to koniec świata, jeśli zabraknie mi sił na walkę i urzędnicy odbiorą mi w końcu dzieci – puentuje.