Andrzej Krzysztof Waśkiewicz nie żyje

Nieprzerwanie działał Gdańskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuki. Do ostatniej chwili życia aktywnie uczestniczył w życiu Kulturalnym Wybrzeża i kraju.
Przez wiele lat był stałym felietonistą nie istniejącego już "Głosu Wybrzeża". Laureat nagród: "Faktów", "Pióra", Nagrody Artystycznej Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, Nagrody Kulturalnej Prezydenta Miasta Gdańska, Międzynarodowego Festiwalu Poetyckiego w Poznaniu, Nagrody m. Ryszarda Milczewskiego - Bruno, Nagrody im. Klemensa Janickiego, Nagrody Międzynarodowego Dnia Poezji 2006. W 2007 roku otrzymał nagrodę im. Jarosława Iwaszkiewicza za całokształt dorobku twórczego w dziedzinie poezji i krytyki literackiej. Ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Poznańskim. Zadebiutował w latach 60. XX wieku, był autorem ponad trzydziestu książek, redaktorem i współredaktorem wielu czasopism kulturalnych, a także tomów prac zbiorowych, licznych antologii i wyborów wierszy poetów różnych pokoleń. Debiutował jako poeta wierszem w "Zarzewiu" w 1961 r., jako krytyk we "Współczesności" w 1962 r. Pierwszy zbiór poetycki wydał w 1963 r. "Wstępowanie", pierwszą książkę krytyczną w 1973 r. "Rygor i marzenie. Szkice o poetach trzech awangard)". Autor ponad 30 książek, zbiorów wierszy: "Horyzont zdarzeń. Cztery poematy", 1999; "Widmowe światło wspólnoty (wiersze 1962-2001), 2001; "Sekwencje i inne doświadczenia dawne i nowe", 2005, zbiorów prac krytycznych, m.in. "Formy obecności «nieobecnego pokolenia»", 1978; "Modele i formuła. Szkice o młodej poezji lat sześćdziesiątych, 1978; "Ósma dekada. O świadomości poetyckiej «nowych roczników»", 1982; "W kręgu «Zwrotnicy». Napisał i wydał: Studia i szkice z dziejów krakowskiej Awangardy", 1983; "W kręgu futuryzmu i awangardy. Studia i szkice", 2003; "Historia, poezja, los. O nowej poezji polskiej", 2005, prace bibliograficzne, publicystyczne, popularne szkice literackie. Był edytorem wierszy Peipera, Sterna, Mili Elin, autorem licznych wyborów i antologii, a także prac zbiorowych (m.in. poświęconych prasie studenckiej). Wraz z Jerzym Leszinem-Koperskim był redaktorem serii poetyckich (m.in. "Generacje", "Pokolenie, które wstępuje", "Antologia nowej poezji polskiej") antologii (m.in. serii "Debiuty poetyckie") i wydawnictw dokumentacyjnych.
Związany z Orientacją Poetycką "Hybrydy", był autorem koncepcji poezji formulistycznej. Pojedyncze wiersze były tłumaczone na język arabski, białoruski, bułgarski, niemiecki, rosyjski, ukraiński, włoski i publikowane w czasopismach i antologiach. Pracował w redakcjach "Gazety Chłopskiej", "Nadodrza" i w Młodzieżowej Agencji Wydawniczej. Członek kolegium redakcyjnego "Orientacji" i "Młodej Sztuki", zastępca red. naczelnego "Integracji".
Do ostatniej chwili życia uczestniczył w życiu kulturalnym Wybrzeża i Polski, redagował dwumiesięcznik „Autograf”. W ubiegłym roku obchodził 70. urodziny, z tej okazji Program II Polskiego Radia nadał rozmowę z autorem o jego życiu i twórczości w cyklu „O zmroku”, którą przygotował i prowadził Wacław Tkaczuk.
Regularnie bywał na wernisażach plastycznych, wieczorach poetyckich, premierach teatralnych, zawsze ze swoją żoną, Anną. Mieszkał na osiedlu Piecki – Migowo w Gdańsku, nie  było dnia, żeby nie wychodził z paczką listów na pocztę przy ulicy Nałkowskiej, należał do nielicznej grupy osób, która przywiązywała ogromną wagę do prowadzenia pisemnej – koniecznie na papierze - korespondencji. Zawsze serdeczny, życzliwy, chętny do rozmowy. Pomagał, wspierał duchowo młodych poetów, którzy Mu wiele zawdzięczają, miał na nich wpływ inspirujący, chociaż nie szczędził konstruktywnej, nie zawsze łatwej do przełknięcia, oceny. Nie wyobrażał sobie życia bez poezji.
Andrzeju będziesz zawsze żywy w pamięci tych, co pozostali. Cześć Twojej Pamięci! Spoczywaj w pokoju.
Żonie, Annie Sobeckiej i dzieciom oraz całej Rodzinie składamy serdeczne wyrazy współczucia.