Czy każdy żebrzący jest bezdomnym? Jak pomagać potrzebującym

Między innymi takie pytania zadają młodzieży sopockich szkół pracownicy socjalni z Zespołu ds. Osób Bezdomnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Sopocie. Rozmawiają na temat stereotypowego postrzegania osób bezdomnych. Za pomocą „burzy mózgów” młodzież poszukuje skojarzeń na temat bezdomności. Dlaczego tak trudno pomóc osobie bezdomnej i żebrzącej? Jaka jest ta dobra, właściwa pomoc? Autorski projekt spotkań edukacyjnych sopocki ośrodek realizuje od kwietnia 2011 r. Na najbliższym spotkaniu poruszony zostanie również temat ogólnopolskiego badania liczby osób bezdomnych, które odbędzie się w nocy z 7 na 8 lutego 2013 r. W akcji tej biorą m.in. udział służby mundurowe wraz z pracownikami socjalnymi. Określenie liczby osób bezdomnych jest niezbędne do podejmowania wszelkich działań, mających na celu ograniczenie negatywnych skutków bezdomności.

„SZANUJĘ – WSPIERAM – REAGUJĘ” – CYKL SPOTKAŃ EDUKACYJNYCH W SOPOCKICH SZKOŁACH

Pracownicy socjalni sopockiego MOPS prowadzą w sopockich szkołach gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych zajęcia edukacyjne mające na celu uwrażliwienie młodych ludzi na drugiego człowieka, na potrzeby osób bezdomnych, chorych, starych, samotnych, niepełnosprawnych, znajdujących się  w sytuacji kryzysowej.

Cykl spotkań z młodzieżą odbywa się pod hasłem „SZANUJĘ – WSPIERAM – REAGUJĘ”. 

W roku ubiegłym zajęcia prowadzone były w trzech blokach tematycznych dotyczących starości, przemocy oraz bezdomności.

„Kocha, lubi, szanuje?” - wybór partnera życiowego w kontekście profilaktyki przemocy w rodzinie. Na zajęciach młodzież rozmawiała m.in. o motywacji przy wyborze partnera i przemocy domowej oraz o tym gdzie można zwrócić się o pomoc. „Bezdomność przeciwko stereotypom” zajęcia te mają na celu uwrażliwienie młodych ludzi na problemy oraz postrzeganie osób bezdomnych. Natomiast podczas zajęć „Starość Twoimi oczami” wykorzystywany jest skafander imitujący ograniczenia związane z mobilnością występującą u osób starszych, aby w ten sposób pokazać młodzieży, z jakimi problemami borykają się osoby starsze.