Ewelina Nowicka gra WEINBERGA

Weinberg (1919-1996) to wybitny, polski kompozytor, twórca zapomniany, stawianego przez dzisiejszych muzykologów obok Szostakowicza czy Prokofiewa.

Polski Żyd. Muzyka pisana sercem

Nagranie zrealizowało wydawnictwo RecArt.  Patronami medialnymi wydania płyty są TVP Kultura, Radio Merkury, magazyn Twoja Muza oraz portal Culture.pl

- W jego muzyce jest jakiś powiew wielkości – szeroka fraza, oryginalna melodyka, sugestywna dynamika - mówi Ewelina Nowicka o swoim odkrywaniu twórczości Mieczysława Weinberga. - Chciałoby się powiedzieć, że Weinberg daje słuchaczowi oddech. Słuchając jego kompozycji jakby wychodzimy z zamkniętej sali w szeroką przestrzeń – przestrzeń wolności ludzkiej.

- Dzisiaj Mieczysław Weinberg uchodzi za jednego z najwybitniejszych kompozytorów XX wieku – kontynuuje Ewelina Nowicka. - Za życia postrzegany był jako utalentowany kompozytor, będący „w kręgu Dymitra Szostakowicza” i funkcjonował po trosze jako jego naśladowca. Mówiono: „Weinberg”, a myślano: „Szostakowicz”. Uważne wsłuchanie się w dorobek Weinberga doprowadziło jednak fachowców do zdumiewającego odkrycia, że Weinberg, owszem, jest zbliżony często stylistycznie do Szostakowicza, ale w jego muzyce są cechy własne, twórcze i odkrywcze, że Weinberg pozostał sobą i dał muzyce europejskiej własny ton, barwę i sensy.

- W Polsce mamy szczególne powody, aby bliżej zainteresować się twórczością Mieczysława Weinberga i dać jego muzykę publiczności - dodaje skrzypaczka. -  Weinberg to przecież polski Żyd, rodem z Warszawy, artysta, który do końca życia mówił po polsku, który był ukształtowany przez kulturę polską, który pisał pieśni do wierszy Mickiewicza, Tuwima, Staffa, a miłość do Ojczyzny zachował w sercu do końca życia.

Jest to muzyka pisana sercem, wolna od pustej i formalnej awangardowości, stwierdza artystka.

Z Gdańska do Hamburga

Ewelina Nowicka, urodziła się 1982 w Gdańsku, jest córką aktorki Wandy Neumann i nieżyjącego już aktora Wiesława Nowickiego. Jest polską skrzypaczką i kompozytorką. Od 6 roku życia gra na skrzypcach, a pierwsze doświadczenia kompozytorskie zaczęła zbierać w wieku 8 lat. W latach 2001-2007 studiowała skrzypce oraz pedagogikę w klasie Prof. Petru Munteanu w Hochschule für Musik und Theater w Hamburgu. Od 2007 do 2009 roku podyplomowo studiowała grę na skrzypcach w Hochschule für Künste w Bremie, a w latach 2010-2012 odbyła mistrzowskie studia podyplomowe w klasie Prof. Katrin Scholz w Hochschule für Künste w Bremie.

Jest zdobywczynią wielu nagród w międzynarodowych i krajowych konkursach skrzypcowych. Między innymi jest laureatką nagrody Radia Heskiego we Frankfurcie nad Menem, II nagrody na międzynarodowym konkursie skrzypcowym w Goch (1997), pierwsza nagroda na ogólnopolskim konkursie muzyki kameralnej we Wrocławiu (2001), III nagrody na konkursie Elise Meyer w Hamburgu (2003), III nagrody na konkursie „Moderne Solo Streicher” w Bremie (2008).

W wieku 16 lat debiutowała jako solistka z różnymi orkiestrami, m. in.: Polską Filharmonią Bałtycką, Bremerhaven Stadtorchester, Lwowską Orkiestrą Symfoniczną, Orkiestrą Kameralną Polskiego Radia „Amadeus”, Sinfonią Varsovia, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, Jihoceska Komorni Filharmonie w Czeskich Budziejowicach, Hamburger Klassik Philharmonie, Orchesterakademie NRW w Düsseldorfie.

Z Zygmuntem Rychertem zagrała Różyckiego i Paderewskiego

W jej repertuarze znajdują się znane koncerty skrzypcowe Mozarta, Paganiniego, Wieniawskiego, Czajkowskiego, Dvoraka, Strawińskiego i wiele innych. W roku 2001 odkryła wraz z dyrygentem Zygmuntem Rychertem unikatowe koncerty skrzypcowe Ludomira Różyckiego i Ignacego Jana Paderewskiego, których prawykonań i nagrań dokonała z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach, Filharmonią Szczecińską i Filharmonią Bałtycką.

Brała udział w wielu kursach mistrzowskich u renomowanych pedagogów. Byli to m.in. : Wolfgang Marschner, Thomas Brandis, Krzysztof Węgrzyn, Petru Munteanu, Katrin Scholz, Mieczysław Ławrynowicz, Herman Krebbers, Krzysztof Jakowicz, Konstanty Andrzej Kulka, Wanda Wiłkomirska, Takaya Urakawa.

Już od dzieciństwa zajmuje się kompozycją i współpracowała z wieloma znanymi kompozytorami, m. in. Michael Volpe, Krzysztof Olczak, Stanislaw Moryto, Peter Michael Hamel, Elisabeth Sikora, Helmut Zapf, Eugeniusz Glowski, Matthias Jann, Sebastian Stier, Georg Hajdu, Manfred Stahnke i Helmut Erdmann.

Nagrody, stypendia w Polsce i w Niemczech

Swoje kompozycje wykonuje jako solistka na koncertach. Współpracuje także z profesjonalnymi orkiestrami jak i chórami. W roku 2008 otrzymała wyróżnienie na konkursie „Jugend Komponiert” za utwór na skrzypce i fortepian „Kaddish 1944”, wyróżnienie Bremer Kompositionspreis 2008 za utwory „Concerto ebraico” i „Concerto für Amadeo”. W roku 2009 otrzymała V nagrodę na Crossover Composition Award w Mannheim oraz w ramach nagrody publikację jej utworu na dwoje skrzypiec „Jongleurs“ przez Ries & Erler Verlag. Od roku 2010 kompozycje Eweliny są publikowane także w wydawnictwie Verlag Neue Musik w Berlinie.

Stypendystka Prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego (1999), Ministra Kultury (1999-2001), Otto Stöterau- Stiftung (2001-2005) oraz Oskar und Vera Ritter Stiftung (2009-2010).

Obok działalności solistycznej i kompozytorskiej zajmuje się pedagogiką skrzypcową w Staatliche Jugendmusikschule i Hamburger Konservatorium. Od roku 2008 jest członkiem Związku Kompozytorów Niemieckich, GEDOK Hamburg i ESTA Deutschland.