14 lutego 1942 roku została powołana rozkazem Wodza Naczelnego gen. Władysława Sikorskiego podziemna armia w kraju ARMIA KRAJOWA (A.K.).
Wraz z wybuchem i rozpoczętą okupacją naszego kraju przez Niemców i Sowietów, Polacy przystąpili do tworzenia organizacji konspiracyjnych.
27 września 1939 roku powołano Służbę Zwycięstwu Polski, 8 listopada 1939 została przekształcona w Związek Walki Zbrojnej. By 14 lutego 1942 roku zmienić się w Armię Krajową. To największa konspiracyjna armia w Europie czasów II wojny światowej. Latem 1944 w jej szeregach walczyło 400 000 żołnierzy.
W ramach AK, działały Szare Szeregi, które zorganizowały Akcję pod Arsenałem. To członkowie AK byli uczestnikami Powstania Warszawskiego od 1 sierpnia 1944 roku. Każdy nowo zaprzysiężony żołnierz polskiego wojska składał śrubowanie słowami:
W obliczu Boga Wszechmogącego
i Najświętszej Maryi Panny, Królowej Korony Polskiej kładę swe ręce na ten Święty Krzyż, znak Męki i Zbawienia, i przysięgam być wiernym Ojczyźnie mej, Rzeczypospolitej Polskiej, stać nieugięcie na straży Jej honoru i o wyzwolenie Jej z niewoli walczyć ze wszystkich sił – aż do ofiary życia mego.
Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej i rozkazom Naczelnego Wodza oraz wyznaczonemu przezeń Dowódcy Armii Krajowej będę bezwzględnie posłuszny, a tajemnicy niezłomnie dochowam, cokolwiek by mnie spotkać miało.
Tak mi dopomóż Bóg.
Przyjmuję Cię w szeregi Armii Polskiej,
walczącej z wrogiem w konspiracji o wyzwolenie Ojczyzny. Twym obowiązkiem będzie walczyć z bronią w ręku. Zwycięstwo będzie twoją nagrodą.
Zdrada karana jest śmiercią.
