Stulejka jako schorzenie dzieli się na stulejkę wrodzoną lub nabytą. Niezależnie od źródła stulejka może przybierać formę częściową (stulejka niepełna) oraz całkowitą (stulejka pełna). W przypadku pierwszej z nich napletek daje się zsunąć do rowka zażołędnego w stanie spoczynku, natomiast jest to znacznie utrudnione lub nawet uniemożliwione w stanie wzwodu. W przypadku stulejki całkowitej operowanie napletkiem jest utrudnione lub całkowicie uniemożliwione również w stanie spoczynku penisa.
Warto wiedzieć, że stan całkowitej stulejki jest zupełnie naturalnym stanem po narodzinach. Żołądź prącia jest u noworodków spojona z napletkiem za pomocą tak zwanej mastki. Dopiero w późniejszym okresie rozwoju następuje ich rozdzielenie. Zwykle następuje to około 2 roku życia.
Stulejka to nie tylko przykra dolegliwość
Stulejka jako schorzenie nie zagraża bezpośrednio życiu ani zdrowiu pacjenta. Jednak jako przypadłość może w znacznym stopniu utrudnić podjęcie satysfakcjonującego współżycia. W formie całkowitej praktycznie je wyklucza. To jednak nie jedyny problem osób dotkniętych stulejką. Niemożliwość zsunięcia napletka w znacznym stopniu utrudnia utrzymanie właściwej higieny prącia. Gromadzące się pod napletkiem resztki organiczne takie jak komórki nabłonka prowadzą do stanów zapalnych, które mogą stanowić zagrożenie nie tylko dla pacjenta ale również dla współżyjącej z nim kobiety.
Stulejka ma nieprzyjemną skłonność do pogłębiania się. Podejmowane samodzielnie próby zsuwania napletka w przypadku stulejki może powodować powstawanie mikrourazów. Te, gojąc się, doprowadzają do zbliznowacenia i utwardzenia tkanek napletka. To prosta droga do pogłębienia stanu chorobowego. W przypadku młodych chłopców (po 3 roku życia) warto obserwować zachowanie napletka podczas mycia. Jeśli po 3 roku życia występują problemy z jego zsunięciem należy taką sytuację zgłosić lekarzowi pediatrze. On podejmie decyzję o dalszych krokach. Przeważnie będzie to skierowanie do urologa dziecięcego, który podejmie decyzję o formie dalszego leczenia.
Stulejka u dorosłych
Stulejka nie zawsze jest wynikiem nieprawidłowości rozwojowych młodego organizmu. Może się ona również pojawić u dorosłego mężczyzny, który nigdy wcześniej nie miał podobnych problemów. Stulejka może pojawić się w wyniku wystąpienia infekcji skóry prącia, która po ustąpieniu pozostawia blizny usztywniające napletek i utrudniające jego zsuwanie. Podejmowane w takiej sytuacji próby samodzielnego uporania się z problemem mogą go tylko potęgować.
Niektórzy lekarze nadal w niektórych przypadkach zalecają stosowanie metody rozciągania napletka przez jego zsuwanie w połączeniu ze stosowaniem specjalnych maści sterydowych. Metoda ta stosowana nieumiejętnie lub zbyt energicznie może jednak prowadzić do powstawania kolejnych blizn, które w rezultacie jeszcze bardziej utrudniają odprowadzenie napletka poza żołądź.
Specjalistyczne leczenie tego schorzenia wymaga sporej wiedzy i niemałych umiejętności. Doskonałym przykładem urologa z odpowiednim przygotowaniem jest dr Przemysław Rzepecki z kliniki Derm Estetykaw Gdyni. Więcej o specjalistycznym leczeniu schorzenia przeczytacie na https://derm-estetyka.pl/stulejka-zabieg-operacja.html.
Współżycie
Badania naukowe dowodzą, że kontakty seksualne mężczyzn dotkniętych stulejką mogą być bezpośrednią przyczyną stanów zapalnych dróg moczowych oraz wewnętrznych narządów płciowych ich partnerek seksualnych. Podejrzewa się również związek pomiędzy stulejką a nowotworem szyjki macicy. Powtarzające się stany zapalne dróg moczowych mogą w skrajnych przypadkach prowadzić do uszkodzenia nerek, łącznie z całkowitą ich niewydolnością. Stany zapalne mogą również objąć wewnętrzne narządy mężczyzny, co w rezultacie może prowadzić nawet do niepłodności. Zmiany wywołane stanami zapalnymi pod napletkiem mogą być również przyczyną powstawania nowotworów prącia.
Leczenie stulejki
Stulejkę praktycznie w każdym przypadku można wyleczyć operacyjnie. Bez względu na to czy jest ona wrodzona czy nabyta, czy jest formą całkowitą czy niepełną, interwencja chirurgiczna może ją na stałe zniwelować. Biorąc pod uwagę fakt, że stulejka ma tendencję do pogłębiania się, im szybciej zdecydujemy się na leczenie, tym lepiej.
Operacyjne leczenie stulejki polega na chirurgicznym poszerzeniu ujścia napletka poprzez nacięcie jego powierzchni, częściowe usunięcie skóry lub też poprzez całkowite usunięcie napletka (obrzezanie). O konieczności i sposobie usunięcia stulejki decyduje specjalista urolog. W przypadku dzieci zabieg prowadzony jest przeważnie w znieczuleniu ogólnym, wiąże się to zatem z koniecznością krótkiej hospitalizacji. W przypadku mężczyzn dorosłych zabieg wykonywany jest w znieczuleniu miejscowy, zatem tuż po jego wykonaniu pacjent może wrócić do domu. Ważne jest, aby podczas rekonwalescencji stosować się ściśle do wytycznych lekarzy i zachować wstrzemięźliwość seksualną przez określony przez nich czas.
Obrzezanie
W niektórych kulturach powszechnie stosuje się obrzezanie, czyli pełną amputację napletka, już u całkiem młodych chłopców. Zabieg ten ma przeważnie podłoże religijne i społeczne, ale skutki jego stosowania mają charakter jak najbardziej zdrowotny. W społeczeństwach takich nie notuje się nawracających stanów zapalnych dróg moczowo-płciowych u mężczyzn. Nie stwierdza się również nowotworów prącia. Nie notuje się również stanów zapalnych wewnętrznych narządów płciowych ani raka szyjki macicy u kobiet.
