Brązowy Esculap dla szpitala w Tczewie

Marzena Mrozek dodała, że wyróżnienie, a tym bardziej nagroda, są ważne dla szpitala. Pracownicy cieszą się z każdego pozytywnego sygnału, nawet z listu pochwalnego od pacjenta.

W dobrym kierunku...
Statuetkę w warszawskim hotelu „Gromada” odebrał osobiście prezes TCZ Janusz Boniecki, który przyjechał z Marzeną Mrozek na uroczystą galę z okazji IV edycji „Pereł Medycyny”. Przybyło blisko 800 osób - przedstawicieli akademii medycznych, różnych zdrowotnych środowisk, biznesu i polityki.
W ub. roku tczewski szpital otrzymał „tylko” wyróżnienie. W biurze konkursu „Perły Medycyny” zapytaliśmy, co zadecydowało o przyznaniu naszemu szpitalowi trzeciego miejsca w kategorii niepubliczne zakłady lecznictwa zamkniętego.
Otóż jurorzy brali pod uwagę wyniki ankiety, obejmującej 2009 r., w której poddano ocenie: sposób prowadzenia finansów, wskaźniki ekonomiczne, zatrudnienie oraz przeprowadzone inwestycje. Ważna też była współpraca z innymi placówkami zdrowia oraz z jednostkami samorządu terytorialnego. W ankiecie punktowała również innowacyjność, poprawę standardów oraz rekomendacje samych pacjentów.
- Myślę, że kapituła konkursu doszła do wniosku, że działania wokół szpitala, zwłaszcza ostatnie zmiany, idą w dobrym kierunku – podkreśliła Marzena Mrozek. - W ostatnim czasie Szpital Powiatowy połączył się ze Szpitalem Rehabilitacyjnym w Tczewie. Dokonaliśmy szeregu inwestycji, poszerzając ofertę medyczną dla pacjentów. W przyszłym roku powalczymy już o najwyższe laury...

Zadania na przyszłość
Mimo sukcesów w skali kraju, w tczewskim szpitalu wciąż jest wiele do zrobienia. Cztery oddziały Tczewskiego Centrum Zdrowia wciąż działają w kilku budynkach (chirurgia, położnictwo i ginekologia, oddział dziecięcy i rehabilitacja).
- Zamojski szpital ma na pewno większą kontrolę jakości i dysponuje do tego certyfikatami, które to potwierdzają – mówi wiceprezes Mrozek. - Piętą achillesową naszego szpitala jest ciągle jeszcze rozproszenie jego oddziałów w różnych miejscach. Istnieją też bariery dla niepełnosprawnych, których z uwagi na nasze obiekty nie mamy szans dostosować do ich potrzeb. Mimo wszystko - zmiany idą ku lepszemu.