Czy prezenty od uczniów to łapówki?

Przyjęło się, że obchodzony 14 października Dzień Edukacji Narodowej, znany również jako Dzień Nauczyciela, jest świętem, w które uczniowie dziękują swoim wychowawcom za cierpliwość i trud włożone w ich kształcenie.

Bogumiła Dulny, nauczycielka
Nie prezent, a symboliczny kwiatek jest najlepszym sposobem na powiedzenie nauczycielowi „dziękuję”. Moim zdaniem uczniowie nie powinni przynosić swoim wychowawcom prezentów, a tym bardziej drogich. Dla nauczyciela największym prezentem powinny być przyszłe sukcesy jego ucznia. Sukcesy, w których ma - fakt, że niewielki, ale jednak - swój udział. Nic tak nie sprawia satysfakcji nauczycielowi, jak osiągnięcia jego wychowanka, jego radość i spełnienie. Kariera, którą uczeń robi dzięki zdobytym w szkole podstawom wiedzy, jest nagrodą nie tylko dla niego, ale i dla nauczyciela.
Jeśli jednak uczeń koniecznie chce podarować wychowawcy prezent, niech będzie to coś symbolicznego, broń Boże wartościowego! Drogi podarek wręczony nauczycielowi może zostać potraktowany jako forma niekoniecznie wdzięczności, a przypodobania się wychowawcy, subtelna prośba o lepszą ocenę z klasówki. Pomimo, że wszystko zależy od intencji tego, który obdarowuje, sympatyczny gest bardzo łatwo odczytany może zostać jako próba wręczenia łapówki. Dlatego jestem zdecydowaną przeciwniczką prezentów. Ja dostaję od swoich uczniów symboliczne kwiaty i to mi w zupełności wystarcza. Jestem zresztą przekonana, że niezobowiązującym bukiecikiem zadowalają się i pozostali tczewscy nauczyciele - w zawodzie pracuję 25 lat i ani razu nie byłam świadkiem próby przekupstwa. Choć media nagminnie donoszą o tego typu przypadkach, wydaje mi się, że tczewskie środowisko nauczycielskie od łapówkarstwa jest wolne - jeśli już uczeń wręcza tu swojemu wychowawcy prezent, to naprawdę drobny.

Krzysztof Szlagowski, naczelnik Wydziału Oświaty, Kultury i Sportu Urzędu Miejskiego w Tczewie
Składka po 2-3 zł na kwiaty - taka wersja jest powszechnie przyjęta w całym Tczewie. Nie słyszałem nigdy o zwyczaju dawania z okazji Dnia Nauczyciela prezentów. Jeśli już, to jest to tylko i wyłącznie dobra wola rodziców, bo na pewno nie uczniów. To rodzice, na zasadzie przypomnienia, pytają swoje dzieci: „Co robicie na Dzień Nauczyciela, kupujecie jakieś kwiaty?”. Dzieci, gdyby gospodarz klasy czy skarbnik nie zarządził składki po 2 zł na kwiaty, o święcie tym nawet by nie pamiętały. Kwiaty dostają wówczas nauczyciele, z którymi młodzież ma tego dnia lekcje, ale czasem tylko sam wychowawca. To nie jest nawet kwestia umowy, bo przecież kiedy wypada święto, każdy wie - wystarczy zerknąć do kalendarza. Trudno mi wyobrazić sobie nauczyciela, który mówiłby: „Słuchajcie dzieci, zbliża się dzień nauczyciela - żebyście mi przypadkiem nie robili jakichś prezentów!”. Temat ten ze strony dyrekcji i nauczycieli w ogóle nie jest poruszany, a nie sądzę, aby dzieci same z siebie pomyślały o kupnie nauczycielowi prezentu. No chyba że klasa naprawdę ceni sobie jakiegoś nauczyciela, wtedy składa się na prezent. Czegoś takiego prędzej spodziewałbym się jednak pod koniec roku szkolnego, kiedy uczniowie rozstają się ze swoim wieloletnim wychowawcą czy ulubionym nauczycielem. Nigdy jednak nie spotkałem się z tym, że dziecko daje nauczycielowi prezent pod kątem np. uzyskania lepszej oceny z klasówki - podejrzewam, że gdyby coś takiego miało miejsce, to rodzice od razu by to do nas zgłosili. Oczywiście jeżeli klasa oprócz kwiatków postanowi podarować nauczycielowi maskotkę, to proszę bardzo - uważam, że nie ma w tym nic złego.