Walczący Mikrostyk. Z Gniewem do sądu?

Walczący Mikrostyk - gniewskie Wzgórze Zamkowe nie dla przemysłu
Sprawa była omawiana na sesji Rady Miejskiej w Gniewie. Przewodnicząca Rady, Walentyna Czapska, przygotowała wraz z prawnikiem i w konsultacji z panią burmistrz Gniewu Marią Taraszkiewicz – Gurzyńską odpowiedź.

Brak zrozumienia
W odpowiedzi samorząd wyjaśnia, że pismo Mikrostyku jest bezprzedmiotowe, gdyż Rada już raz odpowiadała na pismo dotyczące tej sprawy. Nie może więc zajmować się sprawą, którą już rozpatrzyła podejmując uchwałę. Taka odpowiedź nie spodobała się radnemu Wiesławowi Ślizewskiemu, który stwierdził, iż nie zgadza się na wysyłanie takiej odpowiedzi do Mikrostyku, bo - według niego - „po co wychodzić przed szereg”, lepiej poczekać - „może do następnej sesji coś się zmieni i można będzie się dogadać”.
Na nic zdały się tłumaczenia przewodniczącej, że w tym zakresie omawianego pisma nic się -zgodnie z prawem - zmienić nie może, że jest obowiązek odpowiedzi, a ta nie może być inna. Wyjaśniała, że sprawa dotyczy jedynie odpowiedzi na pismo, a nie całej kwestii Mikrostyku. Jednak nie spotkała się ze zrozumieniem radnych, którzy zamierzają podjąć w tej sprawie uchwałę. Radny Ślizewski oświadczył, że nie zgadza się z tą odpowiedzią i nie będzie głosował nad tym, czy zgadza się na jej wysłanie, bo jako radny może głosować tylko nad uchwałami.

Rok po roku - o co chodzi?
Postanowiliśmy prześledzić sprawię Mikrostyku od początku, aby ustalić czy obecnie firma ta ma podstawy, by rościć pretensje do władz Gniewa. Chronologia jest następująca:
Rok 1989 - Rada Gminy przyjęła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, w którym zapisano m. in.: „Teren obecnego Mikrostyku oznaczono jako 1P18 – „Zakład Elementów Stykowych UNITRA UNITECH. Część terenu i obiektów leży na terenie Wzgórza Zamkowego. BPP postuluje włączenie ich do kompleksu zespołu usługowego (1UK17). Ze względu na położenie w strefie chronionego krajobrazu zgodnie z postulatem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Gdańsku proponuje się przeniesienie zakładu (Unitra – Eltra, obecnie Mikrostyk) w rejon Keramzytu (na północ od miasta)”.  W tym czasie (od 1982 r. do 1994 r.) konserwatorem zabytków w Urzędzie w Gniewie była obecna burmistrz Maria Taraszkiewicz - Gurzyńska. Zatem już w poprzednim planie zdecydowano o przeniesieniu zakładu, szczególnie, że Wojewódzki Konserwator Zabytków konsekwentnie dążył do wyprowadzenia funkcji przemysłowych z tego terenu. Prywatna firma - Spółka Akcyjna „Mikrostyk” nabywając w 1998 r. Zakład Podzespołów Elektronicznych „Mikrostyk” w Gniewie, musiała zatem wiedzieć jaki jest stan prawny tego terenu i że przyszła rozbudowa będzie utrudniona. M. Taraszkiewicz – Gurzyńska była wtedy burmistrzem Gniewu (1994 – 1998).
Rok 2000 - Rada Miejska przyjęła uchwałę w sprawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania Gminy, w którym znalazły się m. in. zapisy dotyczące terenu zakładu Mikrostyk: „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy i Miasta Gniew z 2000 r. (...) – kierunki rozwoju funkcji (...) ustala na terenie MIKROSTYKU strefę oświatowo – rekreacyjną”. Są tam również zapisy dotyczące rozszerzenia o funkcje usługowe terenów położonych w sąsiedztwie Zamku i ochrony krajobrazu kulturowego. Radnymi wtedy byli m. in. Maria Taraszkiewicz - Gurzyńska i Piotr Mroziński, którzy byli za przyjęciem studium. Mikrostyk nie protestował, ani nie wnosił uwag do projektu studium. Podlegało ono konsultacjom publicznym z udziałem mieszkańców. Burmistrzem był wtedy Jan Urbański.
Rok 2002/2003 – Miały wówczas miejsce rozmowy burmistrza z kierownictwem zakładu Mikrostyk.
- Sprawa dotyczyła przeniesienia zakładu, uporządkowania terenu wokół, czego nie wykonano i możliwości przejęcia działki przy hali sportowej oraz zagospodarowania nieużywanej hali produkcyjnej przez gminę na cele targowe – mówi były burmistrz Gniewa Bogdan Badziong (2002-2010). - Uczestniczył w nich ówczesny przewodniczący Rady Miejskiej Piotr Mroziński (2002-2006). Sugerował on, aby nie przejmować tej hali, gdyż jest ona w tak złym stanie technicznym, że się do niczego nie nadaje.
Rok 2003 - Rada Miejska przyjmuje uchwałę w sprawie strategii rozwoju Gminy, która przewidywała funkcje turystyczno – usługowe dla terenów wokół Zamku. Strategia była konsultowana z mieszkańcami. Jedna z debat nad projektem strategii odbyła się na Zamku w Gniewie, także z przedsiębiorcami. Strategia przewidywała m. in. funkcje turystyczne w otoczeniu Zamku. Na mocy nowej ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z 27 marca 2003 r. z końcem 2003 r. utraciła moc uchwała Rady Gminy z 1989 r. w sprawie planu zagospodarowania przestrzennego. (Gminy zostały zobowiązane poprzez nową ustawę do tworzenia szczegółowych planów zagospodarowania dla określonych obszarów).
Rok 2005 - Rada Miejska przyjmuje uchwałę w sprawie zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, dostosowując ją do wymogów nowej ustawy o planowaniu przestrzennym i wniosków mieszkańców. W studium dla terenów przyległych do Zamku zapisano m. in.: „Przedmiotowy teren określa jako tereny przemysłowe w sąsiedztwie Wzgórza Zamkowego – teren wymagający przekształceń: zmiany funkcji, wprowadzenie usług oraz funkcji obsługi turystyki”. Studium to było konsultowane poprzez obwieszczenia i debaty z mieszkańcami. Mikrostyk nie składał wniosków i nie protestował w tej sprawie.
Rok 2006 - Rada Miejska przyjmuje uchwałę w sprawie lokalnego programu rewitalizacji. Dla terenów wokół zamku wpisano m. in.: „Działanie 8.1.1 Obszar gospodarczy - precyzuje jako cel pierwszorzędny podjąć działania związane z budową obiektów sportowo – rekreacyjnych wokół zamku”. Program rewitalizacji był szeroko konsultowany. Mikrostyk - nie protestował i nie wnosił uwag.
Rok 2007 - Rada Miejska 30 października 2007 r. podjęła uchwałę w sprawie upoważnienia Burmistrza Miasta i Gminy Gniew do podjęcia negocjacji, a następnie czynności zmierzających do przygotowania do sprzedaży terenu Wzgórza Zamkowego.
- Firma Mikrostyk, widząc zainteresowanie nabyciem Zamku, wyrażała wolę sprzedaży zakładu na rzecz przyszłego nabywcy – przypomina ówczesny burmistrz Badziong.
Rok 2008 - Rada Miejska podjęła uchwałę w sprawie przystąpienia do sporządzenia planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu miasta, w tym dla terenu, gdzie znajduje się firma Mikrostyk. Plan ten nie obejmował Starego Miasta i Wzgórza Zamkowego, które miały już plan zagospodarowania (przyjęty 5 czerwca 2008 r.). Informacje o zamiarze sporządzenia planu podaje się do publicznej wiadomości. Rada Miejska podejmuje uchwałę w sprawie wyrażenia zgody na zbycie Wzgórza Zamkowego. Uaktywniają się przedstawiciele Mikrostyku, zainteresowani sprzedażą zakładu.
Rok 2009 - 29 kwietnia 2009 r. Rada Miejska podejmuje uchwałę w sprawie zbycia Wzgórza Zamkowego w trybie rokowań po drugim przetargu. Rokowania toczyły się latem 2009 r. Jak mówi Bogdan Badziong, znów ożywili się przedstawiciele Mikrostyku, pytając burmistrza o zamiary Polmleku.
Rok 2010 - 15 lipca 2010 r. gmina podpisuje z firmą Polmlek umowę zobowiązaniową nabycia Zamku.
- Przedstawiciele Mikrostyku widząc, że Polmlek raczej nie nabędzie ich firmy, przybywają do Urzędu Miasta i Gminy Gniew i rozmawiają o działce w celu przeniesienia zakładu mając pełne przekonanie, że na tym terenie nie mogą się rozbudowywać – relacjonuje B. Badziong. - Wskazano lokalizację na działce obok stacji paliw w Gniewie. Firma Mikrostyk, wobec trudnej sytuacji, chciała nabyć działkę na raty. Poinformowałem, że mogą ją nabyć na podstawie umowy zobowiązaniowej i wtedy jest możliwość płatności później, czyli dopiero po przeniesieniu zakładu. Na następne spotkanie przyniesiono graficznie oznaczony teren przy stacji paliw, którym Mikrostyk był zainteresowany.
Po ponad dwuletniej pracy, licznych uzgodnieniach, konsultacjach i ocenach Rada Miejska przyjmuje plan zagospodarowania przestrzennego dla miasta, w tym dla terenu zakładu Mikrostyk. Uchwałę bada Wojewoda Pomorski pod względem zgodności z prawem, nie wnosząc uwag. Uchwała została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa. Plan opiniowała gminna Komisja Urbanistyczna, której członkiem była obecna burmistrz Maria Taraszkiewicz – Gurzyńska. Firma Mikrostyk nie wnosiła uwag, co czyniły inne firmy i instytucje np.: Fama, GS, Parafia.
Rada Miejska przyjmuje Strategię Zrównoważonego Rozwoju Gminy Gniew. W tym dokumencie też są zapisy dotyczące rozwoju funkcji turystycznych wokół zamku.
- W listopadzie 2010 r. miało miejsce ostatnie spotkanie burmistrza, przedstawicieli Polmleku i Mikrostyku. Wszystkie strony wyrażały wolę współpracy w interesie miasta i zakładu - podkreśla B. Badziong.
Rok 2011 - Po wyborach samorządowych Polmlek, zaangażowany w remont kupionego Zamku, nie jest zainteresowany nabyciem Mikrostyku. Mikrostyk zaczął oskarżać Gminę Gniew, że celowo sporządziła niekorzystny plan, aby wyeliminować spółkę, a przez to pomóc Polmlekowi w nabyciu jej za bezcen. Wezwano Radę Miejską do naprawienia rzekomych błędów w uchwale w sprawie planu zagospodarowania przestrzennego. Rada odrzuciła te żądania, gdyż uchwała była podjęta zgodnie z prawem po konsultacjach społecznych. Burmistrz Maria Taraszkiewicz – Gurzyńska szukała rozwiązań, zatem postanowiła sporządzić - niestety bezprawną - uchwalę o zmianie planu, która by robiła „dziurę” w tymże planie, wyłączając z dotychczasowych przeznaczeń funkcji terenu, obszar na którym funkcjonuje Mikrostyk. Cyt. opublikowaną w „Nowinach Gniewskich” wypowiedź pani burmistrz: „Postulowałabym więc, aby na przyszłą sesję rady przygotować uchwałę, gdzie Rada Miejska uchyla jeden paragraf planu, ten dotyczący terenu spornego i zobaczymy co się będzie dalej działo. Może przejdzie ta uchwała i wtedy będzie w planie miejscowym taka dziura. Jeżeli Wojewoda jej nie uchyli i nie zauważy to będzie fajnie. Plan przestaje wtedy obowiązywać a według studium jest to teren przemysłowo – usługowy i wszystko gra - mówiła włodarz. Jednak jeżeli Wojewoda się obruszy i stwierdzi nieważność uchwały... To wtedy wystąpimy do rady o zmianę planu. Oczywiście wtedy konserwator się obruszy, ale coś trzeba robić…”.
Rada przyjęła tę uchwałę, a wojewoda sprawujący nadzór nad samorządem ją uchylił jako sprzeczną z prawem.
Sytuacja wydaje się o tyle dziwna, że obecna pani burmistrz sama ten plan opiniowała jako członek gminnej komisji urbanistycznej, a jako radna głosowała za uchwałą w sprawie studium. To właśnie na wniosek obecnych radnych burmistrz wystąpiła do Konserwatora Zabytków w Gdańsku z zapytaniem, czy będzie można zmienić plan na cele przemysłowe. Niestety, odpowiedz była jednoznaczna: że nie będzie takiej możliwości.

Uważam, że…
Mikrostyk przez prawie 15 lat dysponował infrastrukturą i pracownikami i uważam, że niewiele zrobił dla poprawy otoczenia, np. od strony Wisły. Firma nie może tłumaczyć swojej obecnej sytuacji tym, że teren nie jest przeznaczony na działalność przemysłową i że trzeba będzie się przenieść w inne, oferowane przez Gminę, tereny (o czym dobrze wiedziała od samego początku). Gmina, w trosce o zespół zamkowy, sporządzała dokumenty planistyczne, które zagwarantują ochronę krajobrazu i dziedzictwa kulturowego tego terenu. Dla rozwoju firm przygotowała uzbrojone tereny inwestycyjne w północnej części miasta.
Podejście władz do firmy od lat jest pełne zrozumienia, niezależnie od tego, kto sprawuje władzę, bo Mikrostyk może liczyć na pomoc samorządu. O co więc chodzi?
- Gdyby Mikrostyk zechciał się przenieść na naprawdę dobrze przygotowane, zaproponowane mu tereny, to ja jako burmistrz oddałabym je zakładowi za przysłowiową złotówkę – powiedziała – burmistrz M. Taraszkiewicz - Gurzyńska. - Przecież nam chodzi o to, by zakłady u nas funkcjonowały i zatrudniały ludzi, dlatego sprzyjamy im.

Zgody na zmianę planu i tak nie będzie...
Mikrostyk wysłał drugie już pismo do Rady Miejskiej w Gniewie wzywające do usunięcia – w ocenie firmy - uchybień prawnych w planach zagospodarowaniu terenu. Firma grozi w nim, że zamierza zwrócić się do sądu przeciwko Gminie (co omawiano na październikowej sesji). Nawet jeśli radni z panią burmistrz przeforsowaliby taką zmianę, to znowu Radę narazi na uchylenie uchwały przez nadzór wojewody (co już nastąpiło). Poza tym Wojewódzki Konserwator Zabytków - jak wynika z jego opinii - nie wyrazi zgody na taką zmianę, a to oznacza, że sytuacja co do przyszłości funkcjonowania zakładu w obecnym miejscu się nie zmieni. Po prostu - nie będzie to możliwe, a Gmina poniesie niepotrzebne koszty zmiany planu.