Cenią rzetelną wiedzę - 175-lecie Collegium Marianum

Choć wiekowa to jednak nowoczesna. Szkoła, którą reaktywowano ponad 10 lat temu prężnie się rozwija i inwestuje w zaplecze naukowo-dydaktyczne. Tym razem nowością są zmodernizowane, interaktywne sale do nauki języków obcych. Ponadto na głównym holu szkoły powstała ściana absolwentów. Od tej pory każdy kto opuści szkolne mury będzie się mógł tam odnaleźć i w symboliczny sposób wpisać się w historię absolwentów. Uroczyste obchody 175-lecia rozpoczęły się uroczystą Mszą św. w pelplińskiej katedrze.
- Wyrażam Bogu wdzięczność, że dał nam moc przetrwania – podkreślał  nie kryjąc wzruszenia Jan Bernard Szlaga, biskup pelpliński i absolwent Collegium Marianum. - To jest historia, która mieści się w trzech wiekach: XIX, XX i XXI. Dziękuje wszystkim, którzy pozwolili odbudować szkołę. Kiedy pojawiała się jutrzenka wolności, nie przespaliśmy tego czasu.
Jednocześnie hierarcha odniósł się do kwestii religii w szkołach. W ostatnim czasie, szczególnie biorąc pod uwagę konflikt o krzyż przed Pałacem Prezydenckim, opinia publiczna wiele mówiła o miejscu religii w szkołach.
- Szkoły katolickie nie są wyznaniowe, ale są to szkoły, które w życiu społecznym dają swoje świadectwo obecności z pomocą teologii – wyjaśnił bp Szlaga. - Cenią sobie one rzetelną wiedzę. Wołanie o szkołę świecką jest wołaniem o nową formą bezprawia. Życzę Collegium Marianum nieustannego pogłębiania prawdy o Bogu i człowieku. Wyjęcie tego z programu wychowania człowieka można nazwać zbrodnią na żywym organizmie – zakończył hierarcha.
Po Mszy św. otwarto wystawę prezentującą historię szkoły. Sesje naukową poświecono natomiast najważniejszym wydarzeniom w długich dziejach szkoły. Nie zapomniano o momentach bolesnych, jak zamknięcie przez komunistyczne władze placówki. Wśród obecnych na uroczystości był m.in. dawny prefekt szkoły, arcybiskup Edmund Piszcz, metropolita-senior warmiński.

Kaplica najważniejszą salą
Absolwenci szkoły podkreślają, jak ważna jest według nich formacja religijna i moralna. Ta szkoła nie tylko uczy, ale również wychowuje.
- Od początku mojej edukacji w Collegium Marianum główną salą lekcyjną była kaplica szkolna. Można by pomyśleć - miejsce zwyczajne, jak każda świątynia, dla młodego człowieka nihil novi: ołtarz, ambony, ławy i górujący nad tym wszystkim krzyż. Jednak dla mnie było to miejsce nadzwyczajne, miejsce rozwoju duchowego – wyjaśnia Damian Domański, absolwent Collegium Marianum, obecnie student filologii klasycznej na Uniwersytecie Gdańskim. - Na pewno na długo zapadną w pamięci zajęcia z języków klasycznych: łaciny i greki. To swoista kontynuacja tradycji gimnazjum klasycznego. Wiele szkół oferujących swoim uczniom rozszerzony program zajęć humanistycznych, w tym językowych, nie posiada w swojej „siatce” przedmiotów zajęć z języka łacińskiego.  
Na pytanie czego życzy szkole i absolwentom Damian bez zastanowienia odpowiada, że przyszłość sama przyniesie rozwiązanie wszelkich obecnych problemów i trosk.
- Już 6 lat mija od rozpoczęcia przeze mnie edukacji w tej Szkole, trzy lata od egzaminu maturalnego, ale aż 175 lat od jej założenia – wspomina Damian. - Na urodziny Szkoły nestorki, Szkoły jubilatki, chciało by się życzyć wiele wzniosłych i chwalebnych poczynań dyrekcji, gronu pedagogicznemu, pracownikom oraz uczniom.
Również w opinii innego absolwenta szkoły, Artura Eichmanna, ważny był nie tylko rozwój intelektualny ale i duchowy. Ponadto placówka stwarzała różnorodne formy rozwoju.
- Czas pobytu w Collegium Marianum był nie tylko czasem licealnej nauki. Pod czujnych okiem najlepszych nauczycieli, przygotowywani byliśmy do zdania matury ale również kształtowani pod względem duchowym – wyjaśnia A. Eichmann. - Będąc uczniem Collegium Marianum, szkoła dawała wiele możliwości – można było uczestniczyć w zajęciach fakultatywnych, kołach zainteresowań ale również w licznych wycieczkach krajowych czy zagranicznych. Jednym słowem była to szkoła marzeń.

Szkoła inne niż wszystkie
Z racji nacisku na wychowanie, mieszkania w internacie i dużych wymagań nauczycieli szkoła jest inna jak wszystkie. Poza tym, to, co naprawdę określa Collegium to atmosfera tam panująca. Bardziej „rodzinnej” szkoły nie znajdziecie.
- Collegium wspominam bardzo miło, bo naprawdę tą szkołę dało się lubić, a w szczególności życie w internacie – wyjaśnia Paweł Piernicki, też absolwent a obecnie student automatyki i robotyki na Politechnice Gdańskiej. - Podobały mi się relacje z ks. Arkiem Ćwiklińskim, który pomagał mi i innym na każdym kroku. Szkoła mała, więc praktycznie znało się każdego w internacie , a z nie którymi można było nawiązać przyjaźnie. Lekcje były dość ciężkie z powodu nie licznych uczniów w klasach, więc trzeba było uczyć na każdą praktycznie lekcję. Co innego w internacie, gdzie zabawa rozpoczynała się po lekcjach.
Pozytywnie szkoła zapisała się też w pamięci innych absolwentów. Szczególnie cenne są wspomnienia osób, które postanowiły wstąpić do seminariów duchownych. Dla Nich (a takich absolwentów nie brakuje) jest to kolejny etap w duchowej wędrówce.
- Collegium Marianum to dobra szkoła a dla mnie wyjątkowe miejsce – wyjaśnia Tomasz Żochowski, kleryk Gdańskiego Seminarium Duchownego. – Zawsze czułem się tam jak w domu. To szkoła warta polecenia, dla każdego kto chce być dobrze ukształtowany moralnie. Dla osób, które chcą pójść w świat, z mocnym kręgosłupem moralnym.
Zjazdy absolwentów odbywają się co roku. Kolejna „okrągła rocznica” już za 5 lat. Wydaje się, że szkoła doskonale odnalazła się w nowoczesności i o kolejne roczniki absolwentów można być spokojnym. Wszystkim obecnym uczniom życzymy wytrwałości, absolwentom zaś, żeby zawsze wracali do swoich źródeł.