Wybitne osobistości z różnych stron świata na III Międzynarodowym Kongresie Katolicy i Polityka

W Wyższej Szkole Kultury Społecznej i Medialnej trwa III Międzynarodowy Kongres: Katolicy i polityka. Już po raz trzeci toruńska uczelni zaprosiła wybitne osobistości z różnych stron świata, aby wspólnie zastanowić się nad zagadnieniami istotnymi dla Kościoła i katolików.
Po dyskusji na temat wychowania katolickiego oraz mediów katolickich przyszedł czas na zatrzymanie się nad rolą katolików w polityce. III Międzynarodowy Kongres rozpoczął się uroczystą mszą świętą pod przewodnictwem J.E. ks. bpa Antoniego Pacyfika Dydycza. Licznie zgromadzonych uczestników konferencji przywitał rektor uczelni o. dr Krzysztof Bieliński CSsR.

Niezmienne nauczanie Kościoła w zakreślonej tematyce kongresu przypomniał ks. kard. Zenon Grocholewski, Prefekt Kongregacji Wychowania Katolickiego. Ksiądz Kardynał podkreślił, że chrześcijanin musi wyrażać sprzeciw wobec koncepcji pluralizmu opartej na relatywizmie moralnym, która szkodzi samej demokracji, ta bowiem potrzebuje prawdziwych i solidnych podwalin, to znaczy zasad etycznych, które ze względu na swoją naturę i rolę, jaką pełnią w życiu społecznym, nie mogą być przedmiotem negocjacji.

W swoim wystąpieniu Ksiądz Prefekt odniósł się do takich kwestii jak laickość i pluralizm, wolność sumienia, wolność religijna, utopijne wizje postępu. Z wypowiedzi Księdza kard. Grocholewskiego płynęło przesłanie, które sam referent zawarł w dwóch zdaniach: Katoliku, nie chowaj głowy w piasek, bądź czynny w budowaniu wspólnego dobra! Katoliku zaangażowany w polityce, bądź naprawdę sobą we wszystkich przejawach twego życia i postępowaniu; bądź sobą: koherentny i świadomy swego specyficznego powołania do apostolstwa.

Kongres zaplanowano na dwa dni. W pierwszym dniu głos zabrali goście z Rumuni, Wielkiej Brytanii, USA. Prelekcje zakończył panel dyskusyjny. (www.wsksim.com.pl)
* * *
Podczas Kongresu zaproszeni goście i uczestnicy - politycy i naukowcy podejmują w referatach i dyskusji tematy dotyczące kondycją katolickich polityków w świecie i ich wpływem na kształtowanie polityki w poszczególnych krajach. Wśród wykładowców są wybitne osobistości z różnych stron świata, m.in. Scott Bloch, doradca byłego prezydenta USA George'a Busha, Ana Palacio, była minister spraw zagranicznych Hiszpanii, prof. Andrei Marga, rektor Uniwersytetu Babes-Bolyai w Cluj w Rumunii, naukowiec i polityk niemiecki prof. Werner Münch, John Smeaton, dyrektor Stowarzyszenia na rzecz Obrony Dzieci Nienarodzonych, prof. Peter Redpath, przewodniczący stowarzyszenia International Gilson Society, emerytowany profesorem Uniwersytetu św. Jana w Nowym Jorku.

* * *
Wystąpienie O. Krzysztof Bieliński CSsR
Witam wszystkich Państwa bardzo serdecznie!
Wyższa Szkoła Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu już po raz trzeci organizuje Międzynarodowy Kongres. Nie mam wątpliwości – spoglądając na program – iż czekają nas dwa ważne dni.
Jakże nie ucieszyć się na początku świadomością, że ważne treści naszego kongresu, dzięki Radiu Maryja, Telewizji Trwam, Naszemu Dziennikowi, Niedzieli, Źródłu dzięki najnowocześniejszym narzędziom do komunikacji ze światem a także kolejnej publikacji książkowej dotrą do tysięcy, ba milionów Rodaków a nie jedynie (podkreślmy to mocno! skądinąd licznemu i jakże znamienitemu) audytorium zgromadzonemu dziś na uczelnianej auli.
Panu Bogu dziękujemy dziś za katolickie media, a wymienionym katolickim mediom, tzn. ich twórcom i pracownikom, za życzliwą, ofiarną, stałą współpracę z naszą medialną Uczelnią!

Katolicy i polityka: szanse i zagrożenia to już trzeci Międzynarodowy Kongres organizowany przez środowisko akademickie WSKSiM w Toruniu przy współpracy różnych ośrodków naukowych z Polski i z zagranicy.
Nasze kongresy posiadają swoją wyjątkową specyfikę. Dotykają różnych aktualnych aspektów życia publicznego. W roku 2008 była to edukacja katolicka, w 2009 katolickie media, a dzisiaj w sposób szczególny – POLITYKA.
To co nas nurtuje to problem obecności i nieobecności katolików w polityce.
Czy trzeba nam katolikom być w polityce? Jak być katolikiem w polityce?

Zwróciliśmy się do osób, które z jednej strony w sposób naukowy podejmują to zagadnienie z drugiej zaś mają wysokie osiągnięcia w polityce, będąc katolikami. Patrzymy na zagadnienie z perspektywy ogólnoświatowej, dzięki czemu lepiej zrozumiemy problemy z jakimi spotykamy się dzisiaj w Polsce.
Polityka nie może być dla katolika jedynie skutecznym sposobem zdobywania władzy.Dla katolika polityka jest czymś znacznie szlachetniejszym i odpowiedzialnym, gdyż posiada wymiar moralny. Ludzie polityki winni być ludźmi społecznego zaufania.
Po pierwsze dlatego, że są wybierani przez innych, po drugie dlatego, że mają innym służyć! Wyższa Szkoła Kultury Społecznej i Medialnej, polska i katolicka uczelnia, która chce przygotować dziennikarzy i elity polityczne, wydaje się najbardziej odpowiednim miejscem na tego rodzaju konferencję naukową.
Dlatego chcemy się spotkać w tych dwóch dniach z tymi, którzy mają wyjątkowe przemyślenia naukowe, osobiste doświadczenie i sukcesy w polityce.

Jak pomóc polityce? Jak pomóc politykom?
Jan Paweł II nauczał, że polityka jest zobowiązaniem dla świeckich. W adhortacji apostolskiej CHRISTIFIDELES LAICI, O powołaniu i misji świeckich w Kościele i w świecie, pisał:
„Aby ożywiać duchem chrześcijańskim doczesną rzeczywistość służąc (...) osobie i społeczeństwu, świeccy nie mogą rezygnować z udziału w „polityce”, czyli w różnego rodzaju działalności gospodarczej, społecznej i prawodawczej, która w sposób organiczny służy wzrastaniu wspólnego dobra; (..) prawo i obowiązek uczestniczenia w polityce dotyczy wszystkich i każdego; (...) Ani oskarżenia o karierowiczostwo, o kult władzy, o egoizm i korupcję, które nierzadko są kierowane pod adresem ludzi wchodzących w skład rządu, parlamentu, klasy panującej czy partii politycznej, ani dość rozpowszechniony pogląd, że polityka musi być terenem moralnego zagrożenia, bynajmniej nie usprawiedliwiają sceptycyzmu i nieobecności chrześcijan w sprawach publicznych.Przeciwnie, Sobór Watykański II mówi o tym w sposób niezwykle znaczący: „Kościół uznaje za godną pochwały i szacunku pracę tych, którzy dla posługi ludziom poświęcają swoje siły dobru państwa i podejmują się tego trudnego obowiązku”.

Odpowiedzią na apel Ojca Świętego, tzn. Kościoła jest nasz kongres i są nasi zacni goście, którzy podjęli trud przygotowania kongresu i przyjazdu do Torunia z różnych zakątków świata.

Pragnę podziękować wszystkim, którzy przyczynili się do tego dzisiejszego ważnego spotkania.
Raz jeszcze dziękuję, że treści tego ważnego spotkania dzięki naszym katolickim mediom pójdą z Torunia w świat!
Chcemy sobie wzajemnie pomóc, aby z Torunia, z WSKSiM, za pośrednictwem Radia Maryja, TV TRWAM, Naszego Dziennika, dotarł do wielu głos: że katolik w polityce ma nie tylko swoje miejsce, ale jest w niej potrzebny! Bo jest taki wymiar polityki, którego inni nie dostrzegają!
Dedykowana ludziom, z którymi tu się spotykaliśmy, których słuchaliśmy. Zginęli tragicznie w czasie służby! Pomagali nam nie tracić wiary, że można być nie tylko uczciwym politykiem (co znaczy już tak wiele!), ale że można w zaangażowaniu politycznym – będąc katolikiem, katolikiem pozostać kierując się w służbie społecznej etyką katolicką Ewangelią Chrystusa, Nauką Kościoła!

Prelegenci
Kardynał Zenon Grocholewski (Watykan) - prefekt watykańskiej Kongregacji Edukacji Katolickiej, czyli urzędu watykańskiego zajmującego się całokształtem katolickiego systemu oświaty i nauki, podlega pod nią ponad 400 tys. szkół i 1100 uniwersytetów katolickich na całym świecie. Kardynał Zenon Grocholewski ukończył studia prawnicze na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Jest jednym z najlepszych współczesnych znawców prawa kanonicznego, autorem i współautorem licznych publikacji książkowych oraz artykułów - jego bibliografia przekracza 550 publikacji w 12 językach. Postanowieniem prezydenta Lecha Kaczyńskiego z dnia 9 listopada 2009 r. za wybitne zasługi w działalności publicznej na rzecz rozwijania współpracy między Rzecząpospolitą Polską i Stolicą Apostolską został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Obecnie jest najważniejszym Polakiem w Watykanie.

Ana Palacio (Hiszpania) - prawnik, politolog, socjolog, była minister spraw zagranicznych Hiszpanii (w rządzie Jos Mar'i Aznara) i europosłanka (1994-2002). Pełniła funkcję wiceprezesa Akademii Prawa Europejskiego (ERA) oraz profesora Europejskiej Szkoły Wyższej w Parmie. Jest honorowym członkiem adwokatury Anglii i Walii. Specjalizuje się w prawach rynku wewnętrznego UE. Jest pierwszą kobietą, która pełniła funkcję ministra spraw zagranicznych Hiszpanii. W Parlamencie Europejskim przewodniczyła Komisji Prawnej i Komisji Rynku Wewnętrznego, a także Komisji Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych. Kierowała debatą dotyczącą przyszłości Unii Europejskiej oraz reformy jej traktatów. Pełni honorową funkcję współprzewodniczącego Światowego Projektu Sprawiedliwości (World Justice Project), którego celem jest wzmocnienie zasad prawa na rzecz rozwoju społeczeństw.

Andrei Marga (Rumunia) - filozof, politolog, polityk. Dwukrotnie wybrany na rektora Uniwersytetu Babes-Bolyai w Kluż-Napoka w Rumunii. Pełnił funkcję ministra edukacji w rządzie Victora Ciorbea, Radu VasileŐa, i Mugura Isa˙rescu. W 2001 r. założył Ludową Partię Chrześcijańską. Jest autorem wielu publikacji z zakresu politologii, filozofii polityki oraz filozofii historii. Podejmował problem filozoficznych podstaw przemian gospodarczych (od komunizmu do gospodarki rynkowej) oraz problem ewolucji podstawowych zasad dotyczących zjednoczenia Europy. Jego ostatnie prace dotyczą głównie zagadnień związanych z filozofią religii, a także problemu statusu religii w dobie globalizacji. W 2005 roku otrzymał Nagrodę Herdera za wkład w rozwój nauki.

Peter Redpath (USA) - od 1970 roku pracował na Wydziale Filozofii w Saint John's University. Jest autorem wielu książek filozoficznych, kilkudziesięciu artykułów oraz recenzji naukowych. Współzałożyciel Gilson Society, a także The International Etienne Gilson Society. Pełnił funkcję wiceprezesa American Maritain Association. Prezes Zarządu Angelicum Academy Home School Program, członek zarządu Rady Dyrektorów Great Books Academy, członek Rady Dyrektorów i Komitetu Wykonawczego Fundacji Edukacji Katolickiej, były redaktor naczelny Value Inquiry Book Series (VIBS). Jego zainteresowania skupiają się na metafizyce, filozofii św. Tomasza z Akwinu, filozofii polityki i edukacji.

Damien Tudehope (Australia) - prawnik ze Stowarzyszenia Rodzin Australijskich. Doskonale łączy pracę zawodową z życiem rodzinnym, ma żonę oraz dziewięcioro dzieci. Zajmuje się problemem rozwoju inicjatyw społecznych oraz ich wpływem na kształt debaty publicznej. Wystąpił w Sądzie Najwyższym Australii przeciwko zastosowaniu eutanazji w przypadku Johna Thompsona. W 1999 r. założył partię polityczną Australian Family Alliance (Związek Rodzin Australijskich), która w krótkim czasie zgromadziła wielu zwolenników. W 2003 r. przyłączył się do konserwatywnej Partii Liberalnej, aby reprezentować postulaty rodzin australijskich.

Roberto de Mattei (Włochy) - wiceprezydent Włoskiej Narodowej Rady Badań Naukowych, kieruje katedrą historii nowożytnej na Uniwersytecie Europejskim w Rzymie. Ponadto jest założycielem i przewodniczącym Fundacji Lepanto - stowarzyszenia katolików świeckich w obronie cywilizacji chrześcijańskiej. Redaktor naczelny prestiżowego włoskiego miesięcznika "Radici Christiane". Specjalizuje się w historii Europy XVI i XX wieku, ze szczególnym uwzględnieniem idei religijnych i politycznych tego okresu. Jest autorem licznych publikacji, książek i artykułów naukowych przetłumaczonych na wiele języków.

Werner Münch (Niemcy) - polityk, był eurodeputowanym, ministrem finansów, a także premierem Saksonii. Należał do Europejskiej Partii Narodowej w Parlamencie Europejskim. Od 1986 r. jest profesorem w Wyższej Szkole w Osnabrucku.

Scott Bloch (USA) - prawnik, doradca byłego prezydenta USA George'a Busha. Był zastępcą dyrektora, a także członkiem Departamentu Sprawiedliwości i członkiem nadzwyczajnym United States Office of Special Counsel. Stracił zajmowane przez siebie stanowiska, gdyż nie poddał się naciskom poprawności politycznej.

Sergio Raúl Castao (Argentyna) - profesor filozofii i teorii państwa na Uniwersytecie Buenos Aires. Należy do argentyńskiej Rady Narodowej Badań Naukowych. Wykładał gościnnie na Papieskim Uniwersytecie Santiago de Chile, na uniwersytecie w Udinie (Włochy) oraz Abat Oliba w Barcelonie. Jest autorem wielu książek i artykułów.

Alfredo Marcos (Hiszpania) - doktor filozofii. Wykładał gościnnie w Cambridge, a także na Katolickim Uniwersytecie w Mediolanie. Jest autorem wielu monografii z zakresu filozofii nauki, etyki środowiska naturalnego, a także arystotelesowskiej biologii. Obecnie wykłada historię, filozofię nauki, filozofię biologii oraz dziennikarstwo naukowe na Uniwersytecie w Valladolid w Hiszpanii.

Anne-Maree Quinn (Irlandia) - absolwentka studiów bioetycznych w Instytucie Małżeństwa i Rodziny im. Jana Pawła II w Melbourne. Obecnie mieszka i pracuje w Irlandii. Działaczka ruchów pro-life.

John Smeaton (Wielka Brytania) - dyrektor Fundacji Ochrony Dzieci Nienarodzonych (jej głównym celem jest obrona dzieci poczętych oraz osób zagrożonych eutanazją), wiceprezes Międzynarodowej Federacji Prawa do Życia. Wraz ze swoją żoną Josephine koordynuje program adresowany do rodziców "Uczmy nasze dzieci o ludzkiej płciowości. Spotkanie i wyzwanie" (seria spotkań, którym przewodniczą zarówno katoliccy lekarze, jak i świeccy eksperci). W celu udoskonalenia tego projektu współpracował z Papieską Radą ds. Rodziny.

Prof. dr hab. Zdzisław Krasnodębski - socjolog i filozof społeczny. W latach 1976-1991 wykładał socjologię teoretyczną i filozofię społeczną na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1995 r. profesor Uniwersytetu w Bremie, a od 2001 r. również Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Autor i współautor wielu książek m.in.: „Rozumienie ludzkiego zachowania: rozważania o filozoficznych podstawach nauk humanistycznych i społecznych”, „Upadek idei postępu”, „Postmodernistyczne rozterki kultury”, „Demokracja peryferii”, „Drzemka rozsądnych”, „Zmiana klimatu”, „Rzeczpospolita 1989-2009. Zwykłe państwo Polaków?” i „Władza w polskiej tradycji politycznej. Idee i praktyka”.