W obronie przedsiębiorców. Prezes PIPH: „Rada Miasta Gdańska naruszyła prawo”

13 października b. r. Pomorska Izba Przemysłowo – Handlowa wystosowała do Rady Miasta Gdańska " wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zawartego w uchwale Rady Miasta Gdańska z dnia 26 czerwca 2008 r. nr XXIV/680/08 zmieniającej uchwałę Rady Miasta Gdańska z dnia 13 stycznia 2005 r. w sprawie zasad gospodarowania zasobem komunalnych lokali użytkowych, czynszów i ich płatności oraz podziału Miasta Gdańska na strefy czynszowe".


W związku z brakiem odpowiedzi na pismo z dnia 13 października 2008 r. dotyczące: "Wezwania do usunięcia naruszenia prawa zawartego w uchwale Rady Miasta Gdańska z dnia 26 czerwca 2008 r. nr XXIV/680/08 zmieniającej uchwałę Rady Miasta Gdańska z dnia 13 stycznia 2005 r. w sprawie zasad gospodarowania zasobem komunalnych lokali użytkowych, czynszów i ich płatności oraz podziału Miasta Gdańska na strefy czynszowe" skierowaliśmy sprawę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego - prezes Pomorskiej Izby Przemysłowo – Handlowej Jerzy Kowalski. - 33 Radnych Miasta Gdańska zgubiło w wielkiej polityce wrażliwość społeczną, a prawo wyznacza im ukochany /nieudaczny Prezydent Adamowicz.
* * *
TREŚĆ PISMA PIP-H

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku


Skarżący: Pomorska Izba Przemysłowo-Handlowa Gdańsk

Strona przeciwna: Rada Miasta Gdańska
Ul. Wały Jagiellońskie 1
80 - 853 Gdańsk

Skarga na uchwałę Rady Miasta Gdańska z dnia 26 czerwca 2008 r. nr XXIV/680/08 zmieniającej uchwałę Rady Miasta Gdańska z dnia13 stycznia 2005 r. w sprawie zasad gospodarowania zasobem komunalnych lokali użytkowych, czynszów i ich płatności oraz podziału Miasta Gdańska na strefy czynszowe.
Na podstawie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. O samorządzie gminnym (Dz.U. z2001 r. nr 142, poz. 1591 ze zm.) wnoszę skargę na uchwałę Rady Miasta Gdańska z dnia 26 czerwca 2008 r. nr XXIV/680/08 zmieniającej uchwałę Rady Miasta Gdańska z dnia 13 stycznia 2005 r. w sprawie zasad gospodarowania zasobem komunalnych lokali użytkowych, czynszów i ich płatności oraz podziału Miasta Gdańska na strefy czynszowe, wnosząc o:
- uchylenie zaskarżonej uchwały w części dotyczącej określania zasad płatności czynszów,
- zasadzenie od strony przeciwnej na rzecz skarżącego zwrotu kosztów postępowania.
Jednocześnie wnoszę o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały, bowiem zasady płatności przez nią wprowadzane zastosowane przez Miasto Gdańsk przejawiające się drastycznymi podwyżkami czynszu, prowadzić mogą do nieodwracalnych szkód w postaci likwidowania działalności gospodarczej skarżącego, który nie będzie w stanie regulować znacznych kwot czynszu.

Uzasadnienie

Uchwałą z dnia 26 czerwca 2008 r. nr XXIV/680/08 (dalej - Uchwała) Rada Miasta Gdańska zmieniła uchwałę Rady Miasta Gdańska z dnia 13 stycznia 2005 r. w sprawie zasad gospodarowania zasobem komunalnych lokali użytkowych, czynszów i ich płatności oraz podziału Miasta Gdańska na strefy czynszowe doprowadzając w istocie do drastycznego zwiększenia obciążenia najemców z tytułu opłat czynszowych.
Pismem z dnia 13 października 2008 r.wezwano Radę Miasta Gdańska do usunięcia naruszenia prawa poprzez zmianę zaskarżonej uchwały, jednakże wezwanie to pozostało bez odpowiedzi. Konieczne zatem stało się wniesienie niniejszej skargi.
Uzasadniając wniosek o uchylenie zaskarżonej uchwały, podnieść należy, iż analizując treść Uchwały stwierdzić należy, iż narusza ona wynikające z obowiązującego w RP zasady porządku prawnego głównie poprzez:

1) naruszenie zasad stanowienia aktów prawa miejscowego
Stosownie do treści art.94 Konstytucji RP „Organy samorządu terytorialnego oraz terenowe organy administracji rządowej, na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie, ustanawiają akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze działania tych organów”, przy czym zgodnie z zasadami wynikającymi przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym, organem stanowiącym gminy jest Rada, która wydając akt prawa miejscowego / uchwałę / winna zawrzeć w niej wyczerpująco wszelkie postanowienia niezbędne do określenia przez obywatel swej sytuacji prawnej;
Tymczasem wprowadzone Uchwałą zmiany do § 4 uchwały z 2005 r. przenoszą w istocie ciężar stanowienia o wysokości obciążenia czynszami najemców na Zarząd Miasta, powołując się przy tym na niesprecyzowane do końca pojęcia ujęte do wzoru korekty stawek czynszowych. Tym samym doszło więc w istocie dodelegowania uprawnień do tworzenia ram prawnych obowiązujących obywateli przez władzę wykonawczą Miasta Gdańska przy jednoczesnym braku wprowadzenia jakiegokolwiek trybu weryfikacji działalności Zarządu Miasta.
Wprowadzona Uchwałą zmiana treści § 4 ust. 7 posługuje się przy tym nieprecyzyjnymi pojęciami np.”korekta stawki bazowej”. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego korektą jest „usuwanie błędów,nieprawidłowości” ( Słownik języka polskiego PWN http://sjp.pwn.pl/lista.php?co=korekta). Nie jest wiadomym z treści Uchwały jakiego rodzaju nieprawidłowości mają być usuwane za pomocą wprowadzonego wzoru i co ważniejsze - w jakich konkretnie okolicznościach. Uchwała pozostawia więc znaczną swobodę Zarządowi Miasta powodując, że akt prawa miejscowego zamiast być spójnym, jasnym i konkretnym aktem prawnym stał się w istocie nieprzejrzysty, mało precyzyjny i generalnie nie regulujący samodzielnie ważnych kwestii, o których mowa w tytułach rozdziałów.

2) naruszenie wynikającej z art. 2 Konstytucji RP zasady państwa prawnego
zgodnie z treścią art. 2Konstytucji RP „ Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej”. Obowiązkiem Rady Miasta Gdańska jest zatem respektowanie tejże zasady zwłaszcza przy uchwalania uchwał, które przecież stanowią akty prawa miejscowego, a więc wchodzą do porządku prawnego obowiązującego na terenie miasta Gdańska. Ten właśnie element Uchwały z ” stawanie się prawem obowiązującym powszechnie na terenie miasta Gdańska „ zmusza Radę Miasta, czyli organ władzy publicznej, do szczególnej dbałości o zachowanie standardów państwa prawnego.
W kontekście powyższego zauważyć należy, że niezgodne z powyższą zasadą jest:
- brak przewidzianego w Uchwale trybu respektowania praw nabytych przez najemców na podstawie podpisanych w władzami Miasta Gdańska umów najmu poprzez wprowadzenie odpowiednich przepisów przejściowych; zauważyć trzeba bowiem, że w umowach zawieranych z Miastem Gdańsk najemcy posiadają zapisy o obliczaniu stawek czynszowych na zasadach innych niż wynika to z Uchwały,
- w konsekwencji więc Uchwała powoduje wejście ze skutkiem wstecznym je postanowień niekorzystnych dla najemców, bowiem obejmuje umowy zawarte przed jej wejściem w życie,
- uchwała nie zawiera praktycznie żadnego okresu przejściowego (vacatio legis), gdy tymczasem wielokrotnie Trybunał Konstytucyjny RP wskazywał, że wprowadzanie w życie przepisów powszechnie obowiązujących, które powodują zwiększenie obciążeń finansowych obywateli musi się wiązać z jednoczesnym wprowadzeniem stosownego okresu przejściowego, aby możliwe było dostosowanie się obywateli do zmieniających się uwarunkowań prawnych, zwłaszcza w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej; ten zwłaszcza element należy szczególnie podkreślić - najemcy zawierali przecież z Miastem Gdańsk wieloletnie umowy najmu na określonych warunkach, inwestowali w lokale Miasta zwiększając ich wartość a obecnie stawiani są przed koniecznością zamykania prowadzonych firm z uwagi na brak możliwości sfinansowania drastycznych podwyżek czynszu, warto w tym miejscu podkreślić, że zmieniana uchwała z 2005 r. zawierała w § 12 ust. 7 przepis przejściowy przewidujący 3-letni okres dostosowawczy, natomiast Uchwała z 2008 r. nie przewiduje żadnego okresu przejściowego,
- nawiązując do powyższych uwag wskazać należy w szczególności Uchwała nie zawiera żadnych postanowień odnośnie stosowania § 5 zmienianej uchwały z 2005 r. a zwłaszcza jej ust. 5, gdzie przewidziano możliwość zmian czynszu jedynie w okresach 3-letnich z zachowaniem 6-miesięcznego okresu wypowiedzenia, tymczasem na podstawie Uchwały Zarząd Miasta już bez analizy poszczególnych umów pod kątem owego 3-letniego okresu i z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia dokonał zmiany stawek czynszów,

3) naruszenie wynikającego z art. 32 Konstytucji RP zasady równego traktowania podmiotów
-zgodnie wobec art. 32 Konstytucji RP wszyscy są wobec prawa równi, wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne przy czym nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny;
treść powyższego przepisu jest jasna i w zasadzie nie wymagałoby szerszego komentarza zestawienie powyższego przepisu ze zmianami wprowadzonymi przez Uchwałę w:
- § 5 ust. 5 i 6 - gdzie drastycznie zróżnicowano sytuację prawną najemców dzieląc ich na grupę uprzywilejowaną (zakaz zmian stawek czynszowych częściej jak raz na 3 lata i 6-miesięczne okresy wypowiedzenia) oraz najemców „drugiej kategorii” dla których nie zagwarantowano żadnych okresów stałości stawek czynszu (w zasadzie podwyżki mogą być stosowane co miesiąc) i przewidziano jedynie 3-miesięczne okresy wypowiedzenia stawek czynszu
- § 6 ust. 2 - preferencje i obniżki czynszowe; z niewiadomych przyczyn poszczególne, zbliżone do siebie branże handlowe i usługowe zostały potraktowane niejednolicie, jedne z nich np. rzemiosło uzyskały znaczne preferencje w czynszach (40%) a inne branże już takiego przywileju nie uzyskały; o ile można się zgadzać z intencjami Uchwały, aby preferencjami obejmować szkoły, placówki opiekuńczo wychowawcze, gdy z są to ewidentnie podmioty o cechach jednoznacznie wyróżniających je z całej grupy najemców, to już różnicowanie podmiotów w danej jednolitej kategorii podmiotów gospodarczych jest już naruszeniem zasady równości traktowania obywateli,
- § 6 ust. 9 - gdzie w sposób szczególnie rażący naruszono zasadę równości podmiotów, bowiem wydzielając niewielka część powierzchni lokali użytkowych (tzw. strefa prestiżu) udzielono znaczącej obniżki czynszów najemcom tych lokali - 25%, gdy tymczasem inne lokale prowadzące działalność kilka metrów obok tej strefy pozbawione zostały wzasadzie jakichkolwiek preferencji.
Zauważyć w tym miejscu należy, że zwłaszcza ten przejaw łamania przepisów Konstytucji RP wymaga szczególnego podkreślenia, uderza on bowiem nie tylko w najemców, ale też i bezpośrednio w mieszkańców tychże innych ulic, którzy na skutek wyprowadzenia się najemców i zamykania prowadzonych przez nich działalności stracą możliwość zaspokajania swych potrzeb życiowych, ale co też istotne, całe obszary ulic centrum miasta Gdańska stracą gospodarzy od lat dbających o zewnętrzny wygląd miasta - miejsce dotychczasowych działających lokali zajmą straszące pustkami ciągi dawnych lokali handlowych i usługowych.
Na zakończenie pragnę ponownie podkreślić, że Uchwała jako wymieniony w art. 94 iart. 87 ust. 1 Konstytucji RP akt prawa miejscowego powszechnie obowiązujący, nie może być uchwalane w oderwaniu od standardów stanowienia prawa powszechnie obowiązującego tak jak ustawy czy rozporządzenia. Treść Uchwały nie może więc w sposób rażący naruszać wskazanych powyżej zasad Konstytucji RP, bowiem w konsekwencji takiego stanu każda czynność podjęta na podstawie niekonstytucyjnego zapisu Uchwały również będzie wadliwa i doprowadzi do chaosu prawnego i gospodarczego w mieście Gdańsku.
Uzasadniając konieczność wstrzymania wykonania zaskarżonej uchwały podnieść należy, iż z powodu pominięcia m.in. skarżącego jako podmiotu uprawnionego do korzystania z obniżek czynszu przyznanych innym grupom przedsiębiorców wykazujących się podobnymi cechami (co jak wskazano powyżej narusza konstytucyjną zasadę równości podmiotów) dojść może do konieczności regulowania przez skarżącego znacznych kwot czynszu, które doprowadzą w szybkim czasie do nieodwracalnych skutków – konieczności likwidacji działalności i rozwiązania umowy najmu lokalu. To z kolei będzie miało dalsze skutki w postaci utraty zatrudnienia przez osoby pracujące w lokalu skarżącego, przy czym powrót skarżącego do zajmowanego aktualnie lokalu wydaje się być w świetle polityki lokalowej Miasta wysoce wątpliwy.
Biorąc powyższe wniosek o uchylenie Uchwały oraz wstrzymanie jej wykonania do czasu rozpatrzenia zasadności podniesionych powyżej kwestii jest w pełni uzasadniony.


Z poważaniem
Prezes Pomorskiej Izby Przemysłowo-Handlowej
Jerzy Kowalski


Do wiadomości:
1.    Wojewoda Pomorski.
2.    Posłowie na Sejm RP