Historia nie rozliczyła oprawców, ale pamiętajmy o bohaterach

Dla społeczeństwa polskiego stan wojenny wprowadzony 44 lata temu, w nocy z 12 na 13 grudnia 1981 oznaczał pozbawienie na blisko dekadę marzeń o upragnionej wolności. Wiele osób internowano, bito, prześladowano i poddawano szantarzom, a niektórzy ponieśli śmierć na pokojowych manifestacjacjach lub w wyniku przejścia przez ścieżki zdrowia katów z milicji, ZOMO lub SB. Strzelano do pokojowo manifestujących grup stoczniowców, górników oraz innych protestujących. W Tczewie i okolicach zawiązały się silne grupy opozycyjne, co niektórzy działacze okupili wysoką ceną. Wydawano kilka podziemnych pism jak m.in. Gazeta Tczewska i Wolne Słowo. Kolportowano bibułę z Gdańska oraz innych dużych ośrodkow oporu. ❗️Wieczna chwała dla jednych i wieczna hańba dla drugich...

Wawrzyniec Mocny
Dzisiaj, 18:50
Źródło: Red. Tczewska.pl

Działaczy antykomunistycznych z Tczewa upamiętnia tablica pod dawnym POLMO (obecnie EATON) oraz Pomnik Solidarności w Parku Kopernika.

!! ZOBACZ [WIDEO] Z UROCZYSTOŚCI 13 GRUDNIA 2025. SPOTKANIE POD TABLICĄ EATON ORAZ PRZEMÓWIENIA POSŁA KAZIMIERZA SMOLIŃSKIEGO I PREZYDENTA TCZEWA ŁUKASZA BRZĄDKOWSKIEGO !!

Uderzenie w „Solidarność”

Wraz z wprowadzeniem stanu wojennego władze wydały szereg rozporządzeń i zarządzeń ograniczających na czas jego trwania prawa i wolności obywatelskie. Jedną z ważniejszych decyzji było zawieszenie działalności wszystkich związków zawodowych i central związkowych - co było wprost uderzeniem w „Solidarność”. Osoby związane z opozycją mogły zostać internowane na podstawie decyzji komendantów wojewódzkich Milicji Obywatelskiej. W trakcie całego stanu wojennego internowano ok. 10 tys. osób. Zawieszona została działalność niektórych organizacji społecznych, w tym Niezależnego Zrzeszenia Studentów, powstałego po Sierpniu '80.

Zakazano zwoływania i odbywania zgromadzeń, pochodów i manifestacji, a także imprez artystycznych, rozrywkowych i sportowych bez zezwolenia władz. Zawieszono prawo pracowników do strajków i akcji protestacyjnych. Zaostrzono cenzurę, zakazując rozpowszechniania wydawnictw, publikacji i informacji, publicznego wykonywania utworów artystycznych oraz użytkowania urządzeń poligraficznych bez zgody władz. Media przybraly jeszcze bardziej karyakturalną postać.

Cenzurowane były także przesyłki pocztowe i korespondencja telekomunikacyjna, a rozmowy telefoniczne podlegały kontroli. Za złamanie zakazów groziły surowe kary.

Więcej: