W Polsce mamy tylko 2 miejscowości o tej nazwie. Wieś położona jest na najniższym obszarze gminy Bobowo. Obszar Smoląga przecina rzeka Węgiermuca. Teren w dużej części jeszcze przed I wojną światową został przekształcony na łąki i pastwiska. Od wschodu i południa miejscowość otaczają niewielkie obszary leśne. Badania archeologiczne i przypadkowe odkrycia pozwalają zakwalifikować miejscowość do najstarszych na obszarze Pomorza. Naukowcy uważają, że odkryty tu grób płaski, kultury dołkowo - grzebykowej świadczy o powstałej tu osadzie neolitycznej 2500 - 1700 lat p.n.e. Znalezione szczątki człowieka posypane były ochrą, namiastką krwi człowieka, którą też polano zmarłą osobę. Być może uczyniono tak w celach rytualnych. Z rąk Krzyżaków Smoląg otrzymał dokument osadniczy. Miejscowość nazwano wówczas Pechau. Podczas pruskiego zaboru nosiła nazwę Smolong.
Gród zmieniał właścicieli
W walkach przeciwko Krzyżakom brali udział rycerze ze Smoląga: Gotschalk, herbu Leliwa, Hugo, herbu Leliwa oraz Mikołaj, herbu Leliwa. Wszyscy zginęli zabici przez Krzyżaków. W drugiej połowie Smoląg stanowił własność rodziny Achacego Cemy, następnie rodziny Czapskich, a po nich Biedrzyckich.
W 1710 roku z tytułu mesznego dawano bobowskiemu proboszczowi 3 korce żyta i 3 korce owsa (około 120 litrów), od każdej włóki. Biedrzyccy wówczas posiadali 6 włók czyli ponad 200 hektarów. W latach 1775 - 1858 dobra stanowiły własność rodziny Tuchołków herbu szlacheckiego Korzbok.
Gorzelnia parowa w majątku
24 maja 1779 roku bobowski proboszcz ochrzcił syna Michała Tuchołki i Agnieszki zd. Wybickiej, Antoniego Ignacego. Chrzestnymi byli Stefan Tuchołka i Marianna Wybicka. Po Michale Tuchołce, dzierżawcą dóbr smoląskich został Franciszek Chudziński. Majątek liczył wówczas 569 hektarów. Wybudowano tu gorzelnię parową. Na wschód od Smoląga leżała osada - folwark nazywana Smolążkiem. Nazwa tego obszaru zachowała się jedynie w pamięci najstarszych mieszkańców. W administracji urzędowej już nie występuje. Gdy w Pelplinie gospodarowali Cystersi obszar Smolążka należał do nich, nosił nazwę Smoląga Klasztornego. Opat cysterski, Piotr Hingfeld w 1418 roku sprzedał Smolążek i nie istniejącą dzisiaj osadę Bobowski Most (Bobischbrück) braciom o imieniu Błażej, Jan, Michał. W 1650 roku Smoląg Klasztorny przeszedł we władanie syna Zofii Biedrzyckiej, Jana Biedrzyckiego. W drugiej połowie XIX wieku Smolążek użytkowała rodzina Tischirner.
Więcej na ten temat znajdziecie w Gazecie Kociewskiej.
Napisz komentarz
Komentarze